Kardiologia Koty Psy

Dysplazja zastawki trójdzielnej u psów i kotów

08/11/2018

Przypadek 2.

Wyżeł weimarski, samiec w wieku roku i 9 miesięcy, kastrowany, masa ciała 30 kg, BCS 4/9. Pies trafił do przychodni kardiologicznej z wodobrzuszem i podejrzeniem choroby serca. Z wywiadu wiadomo, że z miotu pacjenta jeden pies padł na skutek niewydolności układu krążenia. Właściciele nie zauważyli wcześniej objawów chorobowych. Pies był aktywny i wesoły, widoczny był jednak powiększony obrys jamy brzusznej.

W badaniu klinicznym stwierdzono duszność, liczba oddechów wynosiła 40 na minutę, częstotliwość akcji serca oraz tętno 124 uderzenia na minutę. Tony serca były wyraźnie słyszalne, głośniejsze po prawej stronie. Występował szmer sercowy skurczowy koniuszkowy prawostronny o natężeniu 5/6 (z „kocim mrukiem”) oraz lewostronny 4/6. Nie stwierdzono patologicznych szmerów oddechowych. Obecne były objaw chełbotania i poszerzenie żyły szyjnej zewnętrznej. Badanie echokardiograficzne (ryc. 9-12) wykazało znaczne powiększenie prawego przedsionka, powiększenie prawej komory, dysplazję zastawki trójdzielnej z mało ruchliwym płatkiem przegrodowym (zobacz filmy!) oraz bardzo dużą falę zwrotną do prawego przedsionka (zobacz filmy!).

Ryc. 9. Badanie echokardiograficzne, projekcja prawostronna przymostkowa w osi długiej. Obraz pokazuje znacznie powiększony prawy przedsionek, pozostałe jamy serca są małe. Gwiazdki oznaczają przyczepy płatków zastawki trójdzielnej do pierścienia zastawkowego. Widoczna niewielka ilość płynu w worku osierdziowym w okolicy koniuszka serca.

Ryc. 10. Projekcja prawostronna przymostkowa w osi krótkiej na wysokości mięśni brodawkowatych. Widoczne znaczne powiększenie prawego przedsionka, zmniejszenie światła prawej komory, znaczne spłaszczenie przegrody międzykomorowej. Pomiędzy prawą komorą a prawym przedsionkiem widoczna część trójdzielnego aparatu zastawkowego.

Ryc. 11. Projekcja lewostronna czterojamowa. Widoczne znaczne powiększenie prawego przedsionka i prawej komory. pk – prawa komora, pp – prawy przedsionek, lk – lewa komora, lp – lewy przedsionek.

Ryc. 12. Projekcja lewostronna czterojamowa. Widoczne znaczne powiększenie prawego przedsionka i prawej komory. Płatki zastawki trójdzielnej są odpowiednio przyczepione do pierścienia zastawkowego, jednak zbyt krótkie struny ścięgniste uniemożliwiają prawidłowe zamykanie się płatków tej zastawki. Podczas skurczu zastawka pozostaje w dużej mierze nieszczelna, jej płatki umocowane w miejscu wzdłuż ścian prawej komory.

Wdrożono leczenie farmakologiczne – furosemid 2 mg/kg dwa razy dziennie, pimobendan 0,25 mg/kg dwa razy dziennie. Po kilku dniach dołączono benazepryl 0,25 mg/kg raz dziennie. Z czasem konieczne było skorygowanie leczenia (zwiększenie dawki furosemidu do 3 mg/kg dwa razy dziennie i benazeprylu do 0,5 mg/kg raz dziennie). Stopniowo dodano też beta-bloker (propranolol 0,2 mg/kg trzy razy dziennie), digoksynę (0,22 mg/m²) oraz zmieniono furosemid na torasemid (na początku 0,2 mg/kg raz dziennie).

Ryc. 1 – D. Szulc-Wojtasik, ryc. 2-12 – M. Garncarz

PIŚMIENNICTWO

1. Andelfinger G., Wright K.N., Lee H.J., Siemens L.M., Benson D.W.: Canine tricuspid valve malformation, a model of human Ebstein anomaly, maps to dog chromosome 9. J Med Genet 2003, 40, 320-324.

2. Arai S., Griffiths L.G., Mama K., Hackett T.B., Monnet E., Boon J.A., Carter L., Orton C.: Bioprosthesis valve replacement in dogs with congenital tricuspid valve dysplasia: Technique and outcome. J Vet Cardiol 2011, 13 (2), 91-99.

3. Chetboul V., Tran D., Carlos C., Tessier D., Pouchelon I.L.: Congenital malformations of the tricuspid valve in domestic carnivores: a retrospective study of 50 cases. Schweiz Arch Tierheilkd, 2004, 146, 265-275.

4. Choi R., Lee S.-K., Moon H.-S., Park I.-Ch., Hyun Ch.: Ebstein’s anomaly with an atrial septal defect in a jindo dog. Can Vet J, Apr, 2009, 50 (4), 405-410.

5. Eyster G.E., Anderson L., Evans A.T., Chaffe A., Bender G., Johnston J., Muir W., Blanchard G.: Ebstein’s anomaly: a raport of 3 cases in the dog. J Am Vet Med. Assoc 1977, 170, 709-713.

6. Famula T.R., Siemens L.M., Davidson A.P., Packard M.: Evaluation of the genetic basis of tricuspid valve dysplasia in Labrador Retrievers. Am J Vet Res., Jun, 2002, 63 (6), 816-20.

7. Gregori T., Gomez Ochoa P., Quintavalla F., Mavropoulou A., Quintavalla C.: Congenital heart defects in dogs: a double retrospective study on cases from University of Parma and University of Zaragoza. Annalidella Facoltà di Medicina Veterinaria, Università di Parma, 2008, 28, 79-90, ref. 20.

8. Kittleson M.D.: Congenital Abnormalities of the Atrioventricular Valves. W: Kittleson M.D., Kienle R.D. (ed.): Small Animal Cardiovascular Medicine, Mosby, Inc., St. Louis, MO 1998, p. 273-281.

9. Liu S.K., Tilley L.P.: Dysplasia of the tricuspid valve in the dog and cat. J Am Vet Med Assoc, 1976, 169, 623-630.

10. Pasławska U., Noszczyk-Nowak A., Janiszewski A., Nicpoń J.: Tricuspid Dysplasia in Dogs. Bull Vet Inst Pulawy, 2013, 57, 123-126.

11. Sousa M.G., Gerardi D.G., Alves R.O., Camacho A.A.: Tricuspid valve dysplasia and Ebstein’s anomaly in dogs: case report. Arq Bras Med Vet Zootec 2006, 58, 762-767.