MAGWET
ZALOGUJ
MAGWET
Prenumeruj
Odnów Subskrypcję
Prenumeruj
Czasopisma
Magazyn Weterynaryjny Weterynaria po Dyplomie
Praktyka
Kliniczna
Anestezjologia Behawioryzm Chirurgia Choroby wewnętrzne Choroby zakaźne Dermatologia Diagnostyka laboratoryjna Diagnostyka obrazowa Endokrynologia Farmakologia i toksykologia Gastroenterologia Geriatria Hematologia Kardiologia Laryngologia Nefrologia i Urologia Neurologia Okulistyka Onkologia Ortopedia Parazytologia Rehabilitacja Rozród Stany nagłe Stomatologia Żywienie
Gatunki
Małe zwierzęta Konie Przeżuwacze Świnie Ptaki Zwierzęta egzotyczne Zwierzęta dzikie
Zarządzanie
Praktyką
Prawo Psychologia Zarządzanie
Wydarzenia
Akademia po Dyplomie Multiforum POLECAMY Webinaria
Filmy
Sklep
Koszyk
0
ZALOGUJ
Zaloguj
Zarejestruj

NOWOŚĆ! Publikacja "Leki po Dyplomie Weterynaria 2022" już w sprzedaży! Zamów teraz >

Onkologia Psy

Dziesięć najczęstszych nowotworów u psów w Polsce

20/01/2020

Nowotwory jąder

Nowotwory jąder są częste u psów, zazwyczaj starszych, powyżej 6. roku życia. Wyróżnia się trzy najczęściej występujące typy tych nowotworów – guzy z komórek podporowych (komórek Sertoliego), guzy z komórek śródmiąższowych jądra (komórek Leydiga) oraz guzy z komórek rozrodczych (nasieniaki). Większość guzów ma charakter łagodny, tj. rzadko dają przerzuty, a kastracja w większości przypadków prowadzi do wyleczenia. U psów z wnętrostwem występuje 8-16-krotnie większe ryzyko rozwinięcia się guza z komórek Sertoliego oraz nasieniaków. Nowotwory jąder są zazwyczaj przypadkowo wykrywane podczas badania klinicznego. W przypadkach nowotworów produkujących estrogeny (aż do 50% przypadków guzów z komórek Sertoliego) mogą rozwinąć się objawy kliniczne wynikające z ich nadmiernego wytwarzania. Hiperestrogenizm może objawiać się jako powiększenie sutków (ginekomastia), obwisła skóra napletka, wydzielanie mleka, symetryczne wyłysienia wraz z hiperpigmentacją skóry (ryc. 4), zanik sąsiedniego jądra i co najważniejsze – zahamowanie czynności szpiku kostnego. Przy guzach z komórek Leydiga jako skutek nadmiernej produkcji testosteronu może dochodzić do przerostu gruczołu krokowego, przepukliny kroczowej bądź guzów z gruczołów okołoodbytowych. Aż 40% psów może mieć więcej niż jeden guz nowotworowy w jednym z jąder, dlatego zaleca się kastrację obustronną.

Small dziesiec ryc6 opt

Ryc. 6. Obraz mikroskopowy po wykonaniu biopsji cienkoigłowej guza z komórek tucznych (powiększenie ×40). Widoczne dobrze zróżnicowane komórki tuczne, erytrocyty i neutrofile.

Small dziesiec ryc7 opt

Ryc. 7. Efekt degranulacji komórek tucznych i uwolnienia mediatorów zapalnych oraz heparyny po przeprowadzeniu biopsji cienkoigłowej aspiracyjnej guza z komórek tucznych na kończynie miednicznej, co doprowadziło do silnego obrzęku i przekrwienia kończyny.

Mięsaki tkanek miękkich

Mięsaki tkanek miękkich (MTM) u psów to nowotwory wywodzące się z tkanki łącznej. Stanowią około 1/5 wszystkich nowotworów złośliwych skóry i tkanki podskórnej. Jest to szeroka grupa obejmująca różne rodzaje mięsaków o podobnym zachowaniu biologicznym, a tym samym podlegające podobnej ocenie stopnia zaawansowania choroby i leczeniu. Guzy te charakteryzują się miejscową złośliwością, a zatem leczeniem z wyboru jest chirurgiczna resekcja z szerokim marginesem, ewentualnie w połączeniu z radioterapią. W większości przypadków guzy obserwuje się na kończynach bądź tułowiu, dlatego przy zabiegu chirurgicznym występują trudności w osiągnięciu odpowiedniego marginesu głębokiego (ryc. 5). W większości przypadków (stopień złośliwości I i II) nowotwory te mają niski potencjał do dawania przerzutów, jednakże przy mięsakach o wysokiej złośliwości histologicznej (stopień III) przerzuty mogą występować u 50% pacjentów. Przy mięsakach o wysokim stopniu złośliwości można zastosować chemioterapię (doksorubicynę) przedoperacyjnie w celu zmniejszenia rozmiaru guza oraz po zabiegu, aby opóźnić powstanie przerzutów. Przy niekompletnej resekcji guzów o niższym stopniu złośliwości, gdy niemożliwy jest rewizyjny zabieg chirurgiczny, a radioterapia jest niedostępna, można rozważyć chemioterapię metronomiczną bądź po prostu regularną obserwację pacjenta w celu wczesnego wykrycia wznowy guza.

Guz z komórek tucznych (mastocytoma)

Jest to najczęstszy nowotwór skóry u psów. Guzy z komórek tucznych o niskim stopniu złośliwości na ogół stwierdza się u ras krótkoczaszkowych (bokserów, buldożków francuskich, mopsów, boston terrierów). U psów rasy shar pei przeważnie występują mastocytomy o licznych cechach złośliwości. Rozpoznanie w większości przypadków ustala się szybko i łatwo, zazwyczaj na podstawie biopsji aspiracyjnej cienkoigłowej (ryc. 6). Większość guzów z komórek tucznych ma niski stopień złośliwości i nie daje przerzutów. Najważniejszymi i najlepiej sprawdzonymi czynnikami rokowniczymi przy guzach skórnych są stopień złośliwości według Kiupela (wyróżnia się stopień niski lub wysoki) oraz indeks mitotyczny (> 5 figur mitotycznych/10 HPF). Leczeniem z wyboru jest resekcja chirurgiczna guza z marginesem 2-3 cm, z uprzednią biopsją aspiracyjną okolicznego węzła chłonnego, niezależnie od jego rozmiaru. Przed manipulacjami w obrębie guza powinno się podać leki przeciwhistaminowe, aby uniknąć degranulacji komórek tucznych i zapobiec efektom wywołanym przez histaminę, heparynę oraz inne mediatory zapalne (ryc. 7). W zależności od wyniku badania histopatologicznego (margines zdrowych tkanek, stopień złośliwości, indeks mitotyczny) zaleca się dodatkowe leczenie miejscowe, takie jak resekcja chirurgiczna z większym marginesem bądź radioterapia oraz leczenie w postaci chemioterapii. Chemioterapia wskazana jest w przypadkach guzów o wysokim stopniu złośliwości, indeksie mitotycznym > 5/10 HPF, guzów przerzutowych bądź występujących w tzw. lokalizacjach wysokiego ryzyka, na przykład w jamie ustnej. Guzy z komórek tucznych narządów wewnętrznych, takich jak przewód pokarmowy, śródpiersie, wątroba lub śledziona, są nowotworami agresywnymi o bardzo ostrożnym rokowaniu.

Small dziesiec ryc8 opt

Ryc. 8. U pacjentów z chłoniakiem wieloogniskowym najczęściej obserwuje się powiększenie obwodowych węzłów chłonnych.

Small dziesiec ryc9 opt

Ryc. 9. Typowy obraz cytologiczny tłuszczaka (powiększenie ×40).

Small dziesiec ryc10 opt

Ryc. 10. W przypadku histiocytomy w obrazie cytologicznym mamy do czynienia z komórkami okrągłymi o charakterystycznych cechach (powiększenie ×40).

Small dziesiec ryc11 fmt

Ryc. 11. Obraz badania RTG przynasady dalszej kości udowej z podejrzeniem kostniakomięsaka. Widoczna liza kości z jednoczesnym jej tworzeniem oraz zmiany odczynowe okostnej.

Small dziesiec ryc12 opt

Ryc. 12. Liczne nadziąślaki włókniste o typowym uszypułowanym wyglądzie w jamie ustnej psa.

Small dziesiec ryc13 opt

Ryc. 13. Obraz śródoperacyjny usunięcia nadziąślaka akantotycznego. Wcześniejsze badanie tomografem komputerowym wykazało minimalne naciekanie kości żuchwowej, co wiązało się z koniecznością zachowania większego marginesu wycięcia. Guz usunięto całkowicie, a trzy lata po zabiegu nie zaobserwowano wznowy.

Chłoniak

Najczęściej występującą postacią chłoniaka u psów jest chłoniak wieloogniskowy, czyli zajmujący liczne powiększone węzły chłonne zarówno powierzchowne, jak i wewnętrzne (ryc. 8). Nierzadko przy tej formie obserwuje się również naciek wątroby oraz śledziony. Rozpoznanie ustala się na podstawie biopsji aspiracyjnej cienkoigłowej lub rzadziej badania całego węzła chłonnego bądź jego wycinka. Ważne jest ustalenie immunofenotypu chłoniaka (z limfocytów B lub T) w celu dobrania odpowiedniego schematu leczenia oraz określenia rokowania. Leczeniem z wyboru jest chemioterapia z użyciem połączenia takich leków jak winkrystyna, cyklofosfamid, doksorubicyna, lomustyna oraz prednizolon. Znacząca większość psów (> 80%) doświadcza szybkiej remisji choroby, natomiast prędzej czy później dochodzi do jej nawrotu. Przeżywalność psów z chłoniakiem wieloogniskowym z komórek B to średnio rok, a dla psów z chłoniakiem z komórek T nieco mniej – około 9 miesięcy. Warto wspomnieć o chłoniakach, które mają zazwyczaj łagodny przebieg, jak na przykład chłoniaki z obwodowych komórek T (T zone lymphoma), gdzie pomimo znacznego powiększenia węzłów chłonnych rzadko obserwuje się inne objawy kliniczne, a czasy przeżywalności sięgają 12-18 miesięcy bez leczenia.

Tłuszczak

Tłuszczak jest nowotworem łagodnym wywodzącym się z tkanki tłuszczowej. Typowy tłuszczak umiejscowiony jest w tkance podskórnej, jest przesuwalny (niezwiązany z podłożem) i niebolesny. Rozpoznanie ustala się za pomocą biopsji cienkoigłowej (ryc. 9). Mimo że tłuszczaki są niezłośliwe i nie dają przerzutów, mogą rosnąć do znacznych rozmiarów i w zależności od lokalizacji powodować dyskomfort pacjenta. W większości przypadków wystarczająca jest resekcja marginalna, a ryzyko wznowy jest niewielkie. Na uwagę zasługuje tłuszczak naciekający (ang. infiltrative lipoma). Guz ten, mimo że łagodny, głęboko nacieka okoliczne tkanki łączne. Najczęściej dotyczy kończyn miednicznych i może powodować zanik okolicznych mięśni, ból i utrudnione poruszanie się. Tłuszczak naciekający występuje zazwyczaj u psów ras dużych.

następna strona>
< 1 2 3 >
OSTATNIO DODANE
Pasze lecznicze – nowe prawo
Zwrot kosztów pomocy czworonożnym uchodźcom
Nostryfikacja dyplomów jednak niezbędna
Wścieklizno – odszczep się!
XVI Kongres. Problemy w rozrodzie małych zwierząt, 24-25.09.2022 r.”.
POLECANE ARTYKUŁY
Farmakologia i toksykologia
Opioidowa farmakoterapia bólu okołooperacyjnego u psów i kotów
Onkologia
Ośmioletnia suka z nawrotowym krwiomoczem
Hematologia
Zależne od rasy zmiany w obrazie krwi u psów i kotów. Cz. II
Onkologia
Dziesięć najczęstszych nowotworów u psów w Polsce
Chirurgia
Rany u małych zwierząt. Cz. III. Czemu rana się nie goi
Dermatologia
Toczniowe zniekształcenie pazurów u psów jako rzadka forma tocznia – rozpoznawanie i leczenie
Parazytologia
Motyliczka mięśniowa – możliwości rozpoznawania nowego zagrożenia
Kardiologia
Pies z nietolerancją wysiłkową i posmutnieniem. Rozwiązanie zagadki
NEWSLETTER
OBSERWUJ NAS NA
NASZE PUBLIKACJE
  • Magazyn Weterynaryjny
  • Zamów prenumeratę
  • Weterynaria po Dyplomie
  • Zamów prenumeratę
  • Czytaj on-line Magazyn Weterynaryjny
  • Czytaj on-line Weterynaria po Dyplomie
  • Filmy
  • Rada Programowa Magazynu Weterynaryjnego


AKADEMIA PO DYPLOMIE WETERYNARIA
  • Termin i miejsce
  • Program
  • Koszty uczestnictwa
  • Rejestracja online


POMOC
  • Polityka prywatnosci
  • Zadaj pytanie
  • Logowanie i rejestracja
  • Regulamin
  • Metody płatności
  • Regulamin publikowania prac
  • Filmy Pomoc
  • Kontakt


KONTAKT

Medical Tribune Polska Sp. z o.o.
ul. Powązkowska 44C
01-797 Warszawa
NIP: 521-008-60-45


801 044 415
+48 (22) 444 24 44
kontakt@magwet.pl
Nr konta: 13 1600 1068 0003 0102 0949 9001

Kontakt w sprawie reklam: magwet-reklama@medical-tribune.pl

Anuluj