Choroby zakaźne Koty Psy

Leczenie zakażeń powodowanych przez bakterie beztlenowe u psów i kotów

27/04/2020

Podsumowanie

W niniejszym artykule przedstawiono ogólne informacje na temat leczenia zakażeń bakteriami beztlenowymi u psów i kotów. Sama chemioterapia bez postępowania chirurgicznego oraz na przykład płynoterapii w wielu przypadkach może być nieskuteczna. Odmienne jest także postępowanie w leczeniu zakażeń powodowanych toksynotwórczymi bakteriami z rodzaju Clostridium. Wszystko to sprawia, że każdy przypadek tego typu infekcji powinien być rozpatrywany indywidualnie, a terapia farmakologiczna, aczkolwiek niezwykle ważna, nie powinna być postrzegana jako jedyna forma leczenia.

SUMMARY
Management of anaerobic infections in dogs and cats
Anaerobes are the dominant components of the normal bacterial flora of the skin and mucous membranes in humans and animals, and are a frequent cause of endogenous bacterial infections. Anaerobic infections can occur in any body location. Treatment of anaerobic infections is complicated by their slow growth in culture and growing resistance to antimicrobials. Antimicrobial therapy is frequently the only form of therapy needed, and surgery is an important adjunct in some cases. The most effective antimicrobials against anaerobes are metronidazole, the combinations of a penicillin and a beta-lactamase (amoxicillin plus clavulanic acid), and clindamycin.

Key words: antibiotics, anaerobic bacteria, therapy

Ryc. 1 – Ł. Adaszek, ryc. 2 – T. Kalinowski

PIŚMIENNICTWO

1. Kierzkowska M., Majewska A., Sawicka-Grzelak A., Młynarczyk A., Ładomirska-Pestkowska K., Młynarczyk G.: Specyfika zakażeń bakteriami beztlenowymi na oddziałach chirurgicznych i ortopedycznych. Med. Dośw. Mikrobiol. 2012, 64, 29-34.

2. Rypuła K., Płoneczka-Janeczko K., Kita J., Kumala A.: Zakażenia zwierząt przez Clostridium perfringens. Życie Wet. 2012, 87, 192-197.

3. Yang N.W., Kim J.M., Choi G.J., Jang S.J., Korean J. Lab. Med., 2010, 30, 133.

4. Kędziora A., Bernat A., Wiglusz R.J.: badania nanokompozytorów hydroksyapatytowych wobec bakterii beztlenowych. Wiadmości Chem. 2018, 72, 417-447.

5. Hacht D.W., Citron D.M., Dzink-Fox J., Gregory W.W., Jacobus N.V., Jenkins G.S., Rosenblatt J.E., Syhuetez A.N., Wexler H.: Anaerobic Bacteria Antimicrobial Susceptibility, 8th edn., 2012.

6. Dow SW. Management of anaerobic infections. Vet. Clin. North. Am Small Anim. Pract. 1988 Nov, 18 (6), 1167-82.

7. Greene C.E.: Choroby zakaźne psów i kotów. Wyd. Galaktyka, Łódź 2010.

8. Cybulski W., Kowalska-Pyłka H.: Metronidazol – ocena farmakokinetyczna leku u ludzi i zwierząt. Medycyna Weter. 1996, 52, 562-56.

9. Brook I.: Spectrum and treatment of anaerobic infections. J. Infect. Chemother. 2016, 22, 1-13.

10. Jang S.S., Breher J.E., Dabaco L.A., Hirsh D.C.: J. Am. Vet. Med. Assoc. 1997 Jun 1, 210 (11), 1610-4.

11. Scott D.W., Beningo K.E., Miller W.H Jr., Rothstein E.: Organisms isolated from dogs and cats with anaerobic infections and susceptibility to selected antimicrobial agents. Can. Vet. J. 1998 Dec, 39 (12), 753-6.

12. Maślanka T., Jaroszewski J., Barszczewska B.: Charakterystyka klindamycyny stosowanej w farmakoterapii psów i kotów. Medycyna Weter. 2004, 60, 461-464.

13. Cimşit M., Uzun G., Yildiz S.: Hyperbaric oxygen therapy as an anti-infective agent Expert. Rev. Anti. Infect. Ther. 7 (2009), pp. 1015-1026.