Kiedy lekarz weterynarii może skierować pacjenta do behawiorysty? Jakie sytuacje są najczęstsze? Dla „Magazynu Weterynaryjnego” wymienia je Agata Kokocińska-Kusiak – zootechnik, behawiorysta, etolog, założycielka Etologicznego Centrum Szkoleniowo-Doradczego Ethoplanet:
– U kotów najczęstszy problem, stanowiący 90 proc. przypadków, które się do mnie zgłaszają, to mikcja poza kuwetą. Trzeba jednak pamiętać, że ma to często podłoże fizjologiczne – zapalenie pęcherza, nerek. Również przebyte w przeszłości i pozostawiające skojarzenie kuwety z bólem. Szczególne predyspozycje do tego rodzaju chorób mają koty wykastrowane. Przyczyną może być też nieodpowiednie żywienie. W przypadku psów najczęściej chodzi o niezrozumienie ich potrzeb przez opiekunów. Mówiąc wprost – o nudę. Pies za mało czasu spędza na spacerze, nie ma jak wyładować emocji, rośnie jego frustracja. W konsekwencji zwierzę zaczyna niszczyć otoczenie domowe. Często też spotykam się z lękiem separacyjnym, bardzo częstym u psów schroniskowych. Po adopcji zwierzę trafia w dobre ręce, dostaje dużo ciepła. Bardzo intensywnie przywiązuje się do opiekuna. Gdy zostaje samo w domu, zaczyna się panika. Niezaspokojona jest potrzeba bezpieczeństwa. Pies przez cały dzień wokalizuje, niszczy – zwłaszcza drzwi i okna, co jest charakterystyczne przy lęku separacyjnym, bo chce się wydostać i szukać opiekuna.
