Częstsza wymiana żwirku może świadczyć o chorobie.
Przybywa zwierząt domowych chorych na cukrzycę. Ma ją jeden na 200 kotów i jeden na 300 psów.
Cukrzyca typu 1 częściej występuje u psów, a cukrzyca typu 2 u kotów. Warto uświadamiać opiekunom zwierząt, że niektóre rasy są bardziej predysponowane do cukrzycy, na przykład sznaucery, maltańczyki i rasy miniaturowe, koty norweskie leśne, birmańskie, syjamskie. Trzeba także przypominać, jakie objawy mogą wskazywać na chorobę. To bardzo ważne, bo nieleczona cukrzyca może powodować powikłania groźne dla zdrowia, upośledzające działanie wielu narządów wewnętrznych, w konsekwencji prowadzące nawet do śpiączki i śmierci zwierzęcia. Te objawy to częste picie i oddawanie moczu oraz utrata masy ciała mimo zwiększonego apetytu. Konieczność częstszego uzupełniania karmy, wymiany żwirku albo spacerów powinna zapalić czerwoną lampkę u właściciela psa lub kota i skłonić go do wizyty u lekarza weterynarii. Pies albo kot diabetyk już do końca życia będzie musiał być pod opieką specjalisty. O regularnym podawaniu leków i posiłków mogą przypominać właścicielom specjalne aplikacje. Cukrzycy typu 2 da się zapobiegać i spowalniać jej rozwój, dbając o aktywność zwierzęcia i nie przekarmiając go.
