W czasopiśmie Parasites & Vectors opublikowano artykuł opisujący pierwsze udokumentowane w Polsce przypadki zarażenia Hepatozoon canis u psów i wilków, z ich pełną diagnostyką molekularną.
Po raz pierwszy zarażenie u psów zostało opisane w 1905 roku w Indiach przez S.P. Jamesa. Jest to powszechna choroba u psów w regionie Morza Śródziemnego w Europie, a ostatnio odnotowano ją również w Ameryce Południowej i Północnej.
H. canis jest pasożytem wektorowym przenoszonym przez Rhipicephalus sanguineus sensu lato. Dokładna droga transmisji nie jest znana. Protisty z rodzaju Hepatozoon są na ogół pasożytami przenoszonymi przez wektory, ale do zarażenia dochodzi przez spożycie zakażonego wektora, a nie przez ukąszenie. Wykazano również transmisję pasożyta z zarażonej samicy na jej młode.
Zarażone zwierzęta wykazują skrajny letarg, wyniszczenie i niedokrwistość.
Zarażenie Hepatozoon canis stwierdzono u 11 psów i 21 wilków z różnych regionów Polski.
Chociaż dokładny wektor pasożyta nie jest znany, lekarze weterynarii powinni być świadomi tej nowej inwazji i rozważyć odpowiednią diagnostykę w celu potwierdzenia lub wykluczenia tej choroby.
The first report on Hepatozoon canis in dogs and wolves in Poland: clinical and epidemiological features | Parasites & Vectors | Full Text (biomedcentral.com)
