08 lipca 2024

Ludzki płacz bardziej stresuje psy niż świnie – wynika z badania zwierząt domowych

Naukowcy z Wydziału Etologii ELTE w Budapeszcie porównali reakcje psów i miniaturowych świnek z całego świata na ludzkie emocjonalne wokalizacje. Odkryli, że zarówno psy, jak i świnie rozróżniały ludzki płacz (negatywna, ale bardzo powszechna wokalizacja) i ludzkie nucenie (nienegatywna, ale niezwykła wokalizacja), ale ich reakcje na dźwięki były różne.

Reakcje psów wskazywały, że dopasowywały swój stan emocjonalny do emocjonalnej treści wokalizacji, które słyszały, co potwierdza koncepcję zarażania emocjonalnego. Natomiast świnie wykazywały więcej zachowań stresowych, gdy były wystawione na bardziej neutralne, ale niezwykłe nucenie.

Wyniki te wskazują, że specjalna selekcja psów pod kątem zależności od ludzi podczas udomowienia może odgrywać kluczową rolę w ułatwianiu zarażania emocjonalnego wywołanego dźwiękami wydawanymi przez ludzi.

Zwierzęta, w tym ludzie, wyrażają swoje emocje za pomocą różnych kanałów, takich jak wokalizacje. Sugeruje się, że wokalizacje emocjonalne, zwłaszcza te o wartości negatywnej, posiadają dobrze zachowaną strukturę akustyczną w toku ewolucji, co oznacza, że sposób kodowania informacji o stanie emocjonalnym osobnika jest bardzo podobny u różnych gatunków. Oznacza to, że nie tylko osobniki tego samego gatunku, ale także osobniki heterospecyficzne mogą przetwarzać te wokalizacje w podobny sposób.

Ponadto słyszenie wokalizacji emocjonalnych może prowadzić do procesu zwanego zarażeniem emocjonalnym, w którym następuje automatyczne dopasowanie stanu emocjonalnego między osobą wołającą a odbiorcą. Międzygatunkowe zarażenie emocjonalne obserwowano u psów rodzinnych po usłyszeniu wokalizacji ludzkiego niepokoju.

Naukowcy porównali reakcje psów i świnek miniaturowych wychowywanych w podobny sposób na odsłuchiwanie dźwięków wydawanych przez człowieka.

Miniaturowe świnie są również zwierzętami domowymi i popularnymi towarzyszami, ale ich wspólna przeszłość z ludźmi nie sprzyjała selekcji na rzecz współpracy. Zwierzęta były narażone na dźwięk o wysokiej intensywności, negatywny, o dobrze zachowanej strukturze akustycznej – płacz oraz na dźwięk o niskiej intensywności, lekko pozytywny, a także niezwykły dźwięk ludzki – nucenie.

Naukowcy odkryli bardzo interesujący fakt: psy dopasowywały swój stan emocjonalny do ludzkiego wokalizowania, które słyszały, co oznaczało, że wykazywały więcej zachowań wskazujących na wysokie pobudzenie i negatywny stan emocjonalny, a także wokalizowały więcej w odpowiedzi na płacz niż na nucenie. Jednak świnie wydawały się bardzo pobudzone i w bardziej negatywnym stanie emocjonalnym po usłyszeniu bardziej neutralnego buczenia.

https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0003347224001465?via%3Dihub

https://www.youtube.com/watch?v=zWW48mK_p9E&t=2s

Liposomalna bupiwakaina w znieczuleniu zewnątrzoponowym ogonowym u koni. Brak analgezji i istotne...

Wpływ struktury tkanki podścieliskowej na obecność komórek tucznych w SCC u psów i kotów

Epidemiologia bakteryjnych zakażeń dróg moczowych u psów i kotów z lat 1991-2021