26 sierpnia 2024

Aktywność dehydrogenazy mleczanowej i białko całkowite jako markery diagnostyczne wysięku w jamie ciała i identyfikacji wysięków nowotworowych u psów i kotów

Analiza wysięków jamowych odgrywa kluczową rolę w diagnostyce różnicowej u psów i kotów. Wysięki te mogą powstawać na skutek różnych procesów, zarówno fizjologicznych, jak i patologicznych, takich jak zmiany ciśnienia hydrostatycznego i onkotycznego, zwiększona przepuszczalność naczyń, zaburzenia drenażu limfatycznego, a także wynaczynienie krwi, moczu lub żółci. Różnicujemy przesięki i wysięki, w zależności od liczby jądrzastych komórek (TNCC) oraz stężenia białka (TP). Przesięki są związane z zaburzeniami ciśnień onkotycznych i hydrostatycznych, natomiast wysięki wynikają ze stanów zapalnych i zwiększonej przepuszczalności naczyń.

Jednak różne choroby, takie jak nowotwory, zmiany limfatyczne czy krwotoki, mogą nie wykazywać typowych cech wysięku, co utrudnia ich klasyfikację. W takich przypadkach analiza cytologiczna może dostarczyć bardziej precyzyjnych informacji niż same dane liczbowe, co jest istotne dla właściwej diagnozy. W praktyce weterynaryjnej stosowane kryteria, takie jak TNCC i TP, nie zawsze są wystarczające, ponieważ wartości te mogą się nakładać między przesiękami a wysiękami.

W ostatnich badaniach skupiano się na ocenie aktywności dehydrogenazy mleczanowej (LDH) i stężenia białka w różnych płynach ciała, takich jak płyny opłucnowe i otrzewnowe, a także w surowicy. Wykazano, że te parametry mogą być cenną alternatywą dla tradycyjnej klasyfikacji wysięków, zwłaszcza w przypadku identyfikacji wysięków nowotworowych u psów i kotów. Aktywność LDH, która odzwierciedla uszkodzenie lub śmierć komórki, okazuje się szczególnie przydatna w różnicowaniu wysięków związanych z nowotworami, co ma duże znaczenie zarówno diagnostyczne, jak i terapeutyczne.

Jednym ze sposobów poprawy klasyfikacji jest zastosowanie kryteriów Lighta, które wykazują większą specyficzność i czułość w identyfikowaniu przesięków i wysięków w porównaniu z konwencjonalnymi metodami. Niemniej jednak nawet te nowoczesne metody mają swoje ograniczenia, zwłaszcza gdy próbki są zanieczyszczone przez hemolizę, co może wpływać na wyniki analizy.

W diagnostyce wysięków kluczową rolę odgrywają także cytologia i hodowle mikrobiologiczne. Jednak w przypadku nowotworów identyfikacja komórek nowotworowych na podstawie cytologii może być trudna, ponieważ mogą one przypominać reaktywne komórki mezotelialne. Zwiększona aktywność LDH w wysiękach nowotworowych może sugerować obecność procesów krwotocznych i zapalnych, które często nie są wykrywane w standardowych badaniach cytologicznych.

W rezultacie, aby dokładniej różnicować wysięki u zwierząt, konieczne jest stosowanie zaawansowanych metod diagnostycznych i analiz biochemicznych. Kryteria Lighta oraz ocena aktywności LDH mogą znacznie poprawić dokładność diagnostyki, pomagając lepiej zrozumieć patofizjologię wysięków jamowych w weterynarii.

https://www.scielo.br/j/cr/a/xHLjnF3XJvVvCk4fRBxCWBn/

Liposomalna bupiwakaina w znieczuleniu zewnątrzoponowym ogonowym u koni. Brak analgezji i istotne...

Wpływ struktury tkanki podścieliskowej na obecność komórek tucznych w SCC u psów i kotów

Epidemiologia bakteryjnych zakażeń dróg moczowych u psów i kotów z lat 1991-2021