11-letni wykastrowany samiec domowego kota krótkowłosego został skierowany na badania z powodu przewlekłej utraty wagi. Kot miał 2-miesięczną historię utraty wagi oraz rozpoczął regurgitację 4 tygodnie przed wizytą. Pacjent regurgitował nawet na diecie półpłynnej przy każdym posiłku. W badaniu ogólnym kot był szczupły, ważył 4 kg, odwodnienie szacowano na 5%. W okolicy brzusznej stwierdzono niewielką podskórną masę (tłuszczak z wcześniej przeprowadzonej cytologii). Badania krwi i biochemiczne były bez istotnych wyników. Radiografia klatki piersiowej wykazała ogniskową owalną zmianę w grzbietowej części śródpiersia, rozciągającą się od grzbietu do obszaru serca. Diagnostyka różnicowa obejmowała nowotwór przełyku, ciało obce przełyku, limfadenopatię tchawiczo-oskrzelową lub nowotwór mięśni klatki piersiowej.
Badanie endoskopowe przełyku ujawniło zmianę 10 cm od górnego zwieracza przełyku, która niemal całkowicie zasłaniała światło przełyku. Pobrano próbki biopsji. Badanie histologiczne potwierdziło niezróżnicowaną neoplazję, z nowotworową populacją komórek z rzadkim zrębem włóknisto-naczyniowym. W immunohistochemii komórki nowotworowe były dodatnie dla potrójnego koktajlu czerniaka oraz PLN-2, co potwierdzało melanocytowe pochodzenie nowotworu. Zalecono tomografię komputerową w celu oceny rozszerzenia nowotworu oraz ewentualnego zaplanowania radioterapii, ale właściciel zdecydował się na tymczasowe wstrzymanie dalszych badań.
Aby poprawić jakość życia pacjenta, przeprowadzono leczenie paliatywne za pomocą lasera argonowego koagulacji plazmowej. Po znieczuleniu kota zgodnie z wcześniej opisanym protokołem przeprowadzono endoskopię operacyjną.
Dwa miesiące po pierwszym leczeniu kot został skierowany ponownie na badania z powodu obecności rozległej twardej, bezbolesnej masy podskórnej w lewym obszarze przykręgowym klatki piersiowej. Wykonana tomografia komputerowa potwierdziła obecność rozległej okrągłej, ostrej, asymetrycznej i koncentrycznej neoformacji przełyku. Stwierdzono również 3 inne zmiany. Aspiracje cienkoigłowe ze wszystkich zmian wykazały zaokrąglone i sześcienne komórki, czasami zawierające drobne czarniawe granulacje, co potwierdzało nawracającą neoplazję przełyku i przerzuty. Właściciel odmówił dalszego leczenia, a stan kota stopniowo się pogarszał, co doprowadziło do eutanazji 107 dni po diagnozie.
Nowotwory przełyku stanowią mniej niż 0,5% wszystkich nowotworów u psów i kotów. Koty z rakiem przełyku zazwyczaj mają powyżej 7 lat, a u nierasowych zwierząt jest to bardziej powszechne. Objawy kliniczne, takie jak przewlekła niedomykalność i utrata wagi, są często związane z nowotworami przełyku. Inne objawy, jak wymioty, dysfagia, niedociśnienie, gorączka i tachypnoe, mogą wystąpić przy aspiracyjnym zapaleniu płuc lub w rzadkich przypadkach bradykardii. Podejrzenie nowotworu melanocytowego pojawiło się na podstawie okrągłych komórek z centralnymi jądrami, a ostateczna diagnoza została potwierdzona przez dodatnie markery immunohistochemiczne MTC i PNL-2. Jest to zgodne z wcześniejszymi badaniami, które identyfikują te markery jako wrażliwe dla czerniaków melanocytowych u kotów. Czerniak poza oczami jest rzadki u kotów, a powyższy przypadek jest prawdopodobnie pierwszym opisanym przypadkiem pierwotnego czerniaka przełyku. Diagnoza opierała się na prezentacji klinicznej, braku zajęcia innych narządów oraz wynikach wstępnych badań obrazowych, które ujawniły przerzuty i wskazywały na wysokie ryzyko rozprzestrzeniania się.
https://journals.sagepub.com/doi/full/10.1177/20551169241277076
