Małopłytkowość immunologiczna (ITP) u psów to rzadkie zaburzenie, które może być pierwotne (idiopatyczne) lub wtórne, wynikające z innych chorób. Diagnoza opiera się na wykluczeniu innych przyczyn, ponieważ testy na przeciwciała przeciwpłytkowe nie są wystarczająco czułe. Leczenie obejmuje immunosupresję i leczenie wspomagające. Retrospektywne badanie psów z ITP w Irlandii (2009-2020) wykazało, że najczęściej występujące rasy to angielski springer spaniel i cocker spaniel. Pierwotna ITP była bardziej powszechna, a w przypadkach wtórnych dominowały nowotwory okrągłokomórkowe jako główny czynnik wyzwalający.
Wszystkie psy z ITP otrzymały leczenie kortykosteroidami, a część także leczenie środkami immunosupresyjnymi drugiego rzutu (SLI). Psy leczone SLI były hospitalizowane dłużej, ale przeżycie było podobne w obu grupach, co może wynikać z cięższej choroby u tych psów. Leczenie ludzką immunoglobuliną miało wpływ na skrócenie czasu hospitalizacji. W przypadku winkrystyny jej stosowanie nie skróciło czasu hospitalizacji ani nie poprawiło przeżycia, mimo wcześniejszych sugestii o jej pozytywnym wpływie. 53,3% psów leczonych winkrystyną przeżyło do wypisu, ale jej stosowanie mogło być ograniczone do psów z cięższą chorobą. Psy z wtórną ITP, szczególnie nowotworową, żyły krócej, ale nie wykazano istotnej różnicy między pierwotną a wtórną ITP. Długoterminowe przeżycie psów, które przeżyły 30 dni, wynosiło ponad 10 lat. Brak złotego standardu diagnostycznego utrudnia leczenie. Niższy hematokryt wiązał się z gorszym rokowaniem, a obecność neutrofilii była związana z lepszym rokowaniem i krótszym czasem hospitalizacji.
https://onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1111/jsap.13833
