17 marca 2025

Retrospektywne badanie przewlekłego kaszlu u psów z Wielkiej Brytanii

Kaszel u psów może być wywołany podrażnieniem receptorów w krtani, tchawicy lub oskrzelach, ale nie zawsze występuje przy podrażnieniu dróg oddechowych. Kaszel może prowadzić do uszkodzenia błony śluzowej i pogorszenia oddychania, co wpływa na jakość życia. W weterynarii kaszel dzieli się na ostry i przewlekły, a także suchy lub mokry, chociaż klasyfikacja ta może być trudna w praktyce. Kaszel u psów może mieć różne przyczyny, a jego diagnoza jest kluczowa dla skutecznego leczenia. U psów małych ras częściej występuje zapadnięcie tchawicy, podczas gdy duże rasy mają skłonność do paraliżu krtani. Diagnostyka przewlekłego kaszlu w weterynarii bywa trudna, szczególnie w przypadku braku dostępu do specjalistycznych narzędzi diagnostycznych, co może prowadzić do konieczności postawienia domniemanej diagnozy. Celem retrospektywnego badania było zbadanie przypadków przewlekłego kaszlu u psów w ośrodku referencyjnym w Wielkiej Brytanii, opisanie najczęstszych przyczyn oraz ocena związku kaszlu z rasą, wagą, płcią i współistniejącymi objawami klinicznymi.

Przewlekły kaszel u psów ma różne przyczyny, z najczęstszymi diagnozami, takimi jak zapaść dróg oddechowych, przewlekłe zapalenie oskrzeli, neoplazja i zakaźne zapalenie oskrzeli. Psy dużych ras rzadziej cierpią na zapadnięcie dróg oddechowych, podczas gdy psy poniżej 10 kg mają 2,5-krotnie większe szanse na tę diagnozę. Większa masa ciała zwiększa ryzyko nowotworów, paraliżu krtani oraz ciał obcych w drogach oddechowych, co może wynikać z różnic w stylu życia tych psów.

Średni wiek chorych psów wynosił 8,4 roku. Starsze psy były bardziej narażone na paraliż krtani oraz procesy nowotworowe, co zwiększało ryzyko przewlekłego kaszlu. Z kolei młodsze psy rzadziej cierpiały na zapadnięcie dróg oddechowych. W badaniu zauważono, że psy małych ras, takie jak yorkshire terriery czy chihuahua, były bardziej narażone na przewlekły kaszel oraz zapadnięcie dróg oddechowych. Zidentyfikowano także genetyczne predyspozycje wśród małych ras, co sugeruje możliwość genetycznego podłoża choroby. Średni czas trwania kaszlu wynosił 35,5 tygodnia. Psy z ciałem obcym w drogach oddechowych oraz nowotworami zgłaszały się do badań wcześniej, a kaszel w przypadku ciała obcego był nagły. Z kolei kaszel przy zapadnięciu dróg oddechowych rozwijał się stopniowo. Psy z napadowym kaszlem były bardziej narażone na zapadnięcie dróg oddechowych, a psy z nieproduktywnym kaszlem miały 14 razy większe ryzyko tej choroby. Nowotwory były związane z krwiopluciem, letargiem, utratą wagi i zmniejszonym apetytem. W przypadku zakaźnego zapalenia oskrzeli produktywny kaszel i wydzielina z nosa zwiększały ryzyko przewlekłego kaszlu.

https://www.mdpi.com/2076-2615/15/2/254

Liposomalna bupiwakaina w znieczuleniu zewnątrzoponowym ogonowym u koni. Brak analgezji i istotne...

Wpływ struktury tkanki podścieliskowej na obecność komórek tucznych w SCC u psów i kotów

Epidemiologia bakteryjnych zakażeń dróg moczowych u psów i kotów z lat 1991-2021