10 lipca 2025

Działania niepożądane po przeszczepie mikrobioty kałowej (FMT) u kotów

Przeszczep mikrobioty kałowej (FMT) to metoda polegająca na wprowadzeniu kału zdrowego dawcy do przewodu pokarmowego chorego biorcy w celu modulacji mikrobioty jelitowej. Choć FMT jest coraz częściej stosowany u psów, jego zastosowanie u kotów jest słabo udokumentowane, a dane na temat działań niepożądanych są ograniczone. Opisy przypadków sugerują potencjalne korzyści FMT u kotów z przewlekłymi chorobami przewodu pokarmowego, jednak brak systematycznych danych na temat bezpieczeństwa.

W artykule opisano działania niepożądane po FMT u dziewięciu kotów leczonych w dwóch akademickich szpitalach weterynaryjnych. Celem raportu było zwiększenie świadomości klinicystów na temat możliwych reakcji niepożądanych u kotów po FMT, mimo że procedura ta jest zasadniczo uznawana za bezpieczną.

Działania niepożądane były najczęściej łagodne, dotyczyły głównie przewodu pokarmowego (biegunka, wymioty, utrata apetytu, ból brzucha, odwodnienie) i zazwyczaj ustępowały samoistnie lub po leczeniu wspomagającym. U jednego z kotów zaobserwowano cięższe (III stopnia) działania niepożądane. Ogólnie odpowiedź kliniczna po FMT była korzystna: 8 z 9 kotów wykazało poprawę (7 całkowitą, 1 częściową) w zakresie pierwotnych objawów, głównie u kotów z przewlekłą enteropatią (CE) lub oporną na leczenie biegunką (TRD). Koty TRD miały wyższą częstość działań niepożądanych, co może być związane z ich młodym wiekiem, większym obciążeniem bakteryjnym FMT lub bardziej agresywnym protokołem leczenia.

Badanie miało pewne ograniczenia: brak standaryzacji w przygotowaniu i podawaniu FMT, zmienne protokoły leczenia, różnice w populacjach (np. kocięta z jednego miotu), brak danych mikrobiologicznych czy histopatologicznych, możliwe niezidentyfikowane infekcje współistniejące. Mimo tych ograniczeń badanie dostarcza pierwszych dowodów na możliwe działania niepożądane FMT u kotów i podkreśla konieczność dalszych, dobrze zaprojektowanych badań dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności tej terapii.

https://journals.sagepub.com/doi/full/10.1177/1098612X251337274

Liposomalna bupiwakaina w znieczuleniu zewnątrzoponowym ogonowym u koni. Brak analgezji i istotne...

Wpływ struktury tkanki podścieliskowej na obecność komórek tucznych w SCC u psów i kotów

Epidemiologia bakteryjnych zakażeń dróg moczowych u psów i kotów z lat 1991-2021