Deksmedetomidyna (DEX) jest selektywnym agonistą receptora α2, szeroko stosowanym w medycynie weterynaryjnej ze względu na działanie sedatywne, przeciwbólowe i rozluźniające mięśnie. Tradycyjnie podawana domięśniowo (IM) lub dożylnie (IV), może wywoływać depresję sercowo-naczyniową, co wymaga ostrożności. Droga donosowa (IN) umożliwia szybkie wchłanianie, omija metabolizm wątrobowy i zapewnia bezpośredni dostęp leku do mózgu, a wcześniejsze badania u psów sugerują skuteczność porównywalną z podaniem IM przy mniejszej liczbie epizodów bradykardii.
W niniejszym badaniu porównano wpływ IN-DEX i IM-DEX u kotów w dawce 10 μg/kg na parametry fizjologiczne i echokardiograficzne, sedację, reakcję na bodźce nocyceptywne, rozluźnienie mięśni oraz częstość działań niepożądanych. Podanie IN zapewniało sedację porównywalną do IM, wymierną analgezję i rozluźnienie mięśni, przy niższej częstości wymiotów i łagodniejszym wpływie na ciśnienie krwi. Początek sedacji był nieco opóźniony po IN w porównaniu z IM, co może wynikać z różnic anatomicznych w unaczynieniu jamy nosowej. Obie drogi podawania powodowały spadek funkcji skurczowej lewej komory, przy minimalnym wpływie na funkcję rozkurczową, a w dawce 10 μg/kg nie stwierdzono niedomykalności zastawkowej.
Wnioski sugerują, że podanie DEX drogą donosową jest skuteczną i bezpieczną alternatywą dla podania domięśniowego u kotów, zapewniając odpowiednią sedację, analgezję i rozluźnienie mięśni przy mniejszej częstości działań niepożądanych i łagodniejszym wpływie na układ sercowo-naczyniowy. Ograniczenia badania obejmują niewielką liczbę zwierząt, brak grupy kontrolnej i brak badań farmakokinetycznych IN-DEX u kotów, co wskazuje na potrzebę dalszych badań w tym zakresie.
https://journals.sagepub.com/doi/10.1177/1098612X251360418
