08 października 2025

Nowatorskie zastosowanie samorozszerzalnych stentów metalowych w leczeniu pozawątrobowej niedrożności dróg żółciowych u psów i kotów

Pozawątrobowa niedrożność dróg żółciowych (EHBO) jest poważnym i potencjalnie zagrażającym życiu schorzeniem u psów i kotów, w którym przepływ żółci z wątroby do dwunastnicy zostaje utrudniony lub całkowicie zablokowany. Etiologia jest różna: najczęściej obejmuje zapalenie trzustki, kamicę żółciową, zapalenie dróg żółciowych, mukocele pęcherzyka żółciowego lub nowotwory w obrębie wątroby i dwunastnicy.

W przypadkach, gdy leczenie zachowawcze lub klasyczne zabiegi chirurgiczne, takie jak cholecystoenterostomia, nie przynoszą efektu, kluczowe staje się przywrócenie drożności przewodu żółciowego wspólnego (CBD) w sposób minimalnie inwazyjny.

W medycynie ludzkiej interwencja żółciowa z wykorzystaniem samorozszerzalnych stentów metalowych (SEMS) stanowi obecnie metodę z wyboru w leczeniu złośliwych niedrożności dróg żółciowych. SEMS cechują się wysoką siłą promieniową, dłuższą drożnością oraz niższym ryzykiem okluzji i migracji w porównaniu z tradycyjnymi stentami. Jednak w medycynie weterynaryjnej dane dotyczące ich zastosowania pozostają bardzo ograniczone. Celem badania była ocena skuteczności i bezpieczeństwa stosowania samorozszerzalnych stentów metalowych u psów i kotów z rozpoznaną EHBO.

Przeanalizowano dokumentację medyczną wszystkich pacjentów, u których w latach 2021-2024 zastosowano SEMS w celu przywrócenia drożności dróg żółciowych.

Stentowanie dróg żółciowych wykonano u psów i kotów z różnorodnymi przyczynami EHBO – od mukoceli i złogów żółciowych po zmiany nowotworowe. U większości pacjentów SEMS stosowano jako uzupełnienie cholecystektomii, aby zapobiec ponownemu zamknięciu światła przewodu żółciowego. Wszystkie zabiegi zakończyły się sukcesem technicznym i klinicznym. W krótkim okresie po operacjach zaobserwowano ustąpienie objawów klinicznych, spadek poziomu enzymów wątrobowych oraz potwierdzony ultrasonograficznie przepływ żółci. Co istotne, nie odnotowano powikłań typowych dla stentów gumowych i polietylenowych, takich jak migracja, okluzja czy wyciek żółci.

W badaniu wykorzystano zarówno dostępne komercyjnie ludzkie SEMS, jak i nowo opracowane stenty weterynaryjne (6 mm × 20 mm), dostosowane do anatomii małych zwierząt. Zmniejszona średnica, krótsza długość i większe komórki siatki miały na celu ograniczenie ryzyka infekcji i przylegania treści jelitowej do światła stentu. W jednym z przypadków zastosowania ludzkiego SEMS o większej średnicy (8 mm) zaobserwowano przejściowy wzrost parametrów zapalnych, prawdopodobnie związany z infekcją. W pozostałych przypadkach nie odnotowano istotnych komplikacji. Długoterminowa obserwacja (do 52 tygodni) ujawniła u części pacjentów wzrost aktywności enzymów wątrobowych, interpretowany jako wynik postępujących zmian przewlekłych, a nie efekt uboczny stentowania.

Przedstawione badanie jest pierwszym w literaturze weterynaryjnej, które dokumentuje skuteczność zastosowania SEMS w leczeniu pozawątrobowej niedrożności dróg żółciowych u psów i kotów. Uzyskane wyniki wskazują, że specjalnie zaprojektowany SEMS dla małych zwierząt stanowi bezpieczną, trwałą i efektywną metodę łagodzenia niedrożności, minimalizującą ryzyko powikłań i konieczność ponownych interwencji chirurgicznych.

https://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1002/vms3.70548

Liposomalna bupiwakaina w znieczuleniu zewnątrzoponowym ogonowym u koni. Brak analgezji i istotne...

Wpływ struktury tkanki podścieliskowej na obecność komórek tucznych w SCC u psów i kotów

Epidemiologia bakteryjnych zakażeń dróg moczowych u psów i kotów z lat 1991-2021