U psów i kotów choroby nerek klasyfikowane są jako ostre uszkodzenie nerek (AKI) lub przewlekła choroba nerek (CKD), różniące się czasem trwania i stopniem uszkodzenia miąższu. W diagnostyce ultrasonograficznej szczególnie przydatna jest ocena grubości kory nerkowej (RCT), która koreluje z funkcją nerek lepiej niż długość całej nerki czy echogenność. U kotów RCT jest powiązana z masą ciała (BW) i wynikiem kondycji ciała (BCS), podczas gdy stosunek RCT do średnicy aorty (RCT:Ao) może być parametrem niezależnym od konformacji ciała. W chorobach nerek RCT zmniejsza się w CKD i zwiększa w AKI, co sprawia, że jest cennym wskaźnikiem diagnostycznym.
Celem badania było określenie wpływu masy ciała (BW) i wyniku kondycji ciała (BCS) na grubość kory nerkowej (RCT) u kotów oraz wprowadzenie parametru niezależnego od konformacji ciała – stosunku RCT do średnicy aorty (RCT:Ao) – do diagnostyki AKI i CKD. Wyniki wykazały umiarkowaną dodatnią korelację RCT z BW, a wpływ BCS był niewielki. Średnia RCT u zdrowych kotów wynosiła 3,71 ±0,53 mm. Stosunek RCT:Ao nie korelował ani z BW, ani z BCS, ani z obecnością mineralizacji kanalików (MRS), co potwierdza jego niezależność od konformacji ciała.
W chorobach nerek RCT była niższa w CKD i wyższa w AKI, a stosunek RCT:Ao odpowiednio zmniejszał się w CKD i zwiększał w AKI. Parametr RCT:Ao ≤1,15 wskazywał na CKD, a ≥1,45 na AKI z wysoką czułością i swoistością. Stosunek RCT:Ao był bardziej przydatny niż sama RCT czy długość nerek do wczesnego wykrywania zmian nerkowych.
https://onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1111/vru.70090
