Duże zwierzęta
Znieczulenie ogólne u bydła. Cz. III. Monitoring znieczulenia i najczęstsze powikłania
lek. wet. Katarzyna Siewruk1
dr hab. n. med. Barbara Lisowska2
dr n. wet. Bartosz Pawliński1
prof. dr hab. Zdzisław Gajewski1
U bydła znieczulenie ogólne wziewne lub infuzyjne przeprowadzane jest w sporadycznych przypadkach. U większości pacjentów wykonywane jest w warunkach szpitalnych z użyciem specjalistycznej aparatury do znieczulenia ogólnego oraz monitorowania pacjenta. Pierwsza część artykułu ukazała się w MW 2/2014, a druga w MW 2/2015.
Summary
General anesthesia in cattle. Part 3. Monitoring during general anaesthesia and the most common complications
Ruminants are not always sedated prior to the induction of anesthesia as they usually tolerate physical restraint well and that is often sufficient to enable completion of many procedures. General anesthesia can be induced by either injectable or inhalation techniques by mask with iso- and sevoflurane. Available intravenous or intramuscular drugs include thiobarbiturates, ketamine, guaifenesin, tiletamine-zolazepam, propofol or pentobarbital. Anesthesia in ruminants can be maintained with iso- or sevoflurane. Ruminants recover well from general anesthesia.
Key words: general anesthesia, monitoring, intraoperative complications, postoperative complications, cattle
Monitoring podczas znieczulenia ogólnego
Podczas znieczulenia ogólnego konieczna jest ciągła kontrola od momentu uspokojenia zwierzęcia do pełnego wybudzenia (ryc. 1). Po podaniu jakiegokolwiek preparatu lub zmianie głębokości znieczulenia reakcja zwierzęcia musi być nadzorowana. W pierwszej kolejności należy kontrolować parametry układu krążenia, układu oddechowego, nerwowego i układu ruchu, a zwłaszcza stopień zwiotczenia mięśni. Oceny dokonujemy przede wszystkim za pomocą wzroku, słuchu i dotyku lub w miarę możliwości wykorzystujemy dostępną specjalistyczną aparaturę (ryc. 2).
Sprzęt służący do ciągłego monitorowania podstawowych parametrów życiowych pacjenta oraz głębokości znieczulenia dostarcza precyzyjnych danych i umożliwia anestezjologowi natychmiastową reakcję na wszelkie zmiany (ryc. 3-5). Jest to bezpieczniejsze dla pacjenta, niemniej jednak wymaga ciągłej czujności i skupienia. Manualna kontrola odbywa się zwykle w określonych odstępach czasu (np. co 5 lub 10 minut), co jest uzależnione od szybkości gromadzenia danych o zmianie poszczególnych parametrów.
Kontrola układu krążenia to przede wszystkim ciągła ocena częstotliwości akcji serca, napięcia tętna, koloru błon śluzowych oraz czasu włośniczkowego (CRT – capillary refill time). Prawidłowa częstotliwość akcji serca u dorosłego bydła, zarówno u ...
W trakcie indukcji znieczulenia ogólnego przyspieszenie częstotliwości akcji serca jest wynikiem reakcji stresowej pacjenta oraz odruchowej kompensacji spadku ciśnienia krwi pojawiającego się w następstwie supresyjnego działania leków wprowadzając...
