Wszystkie artykuły niniejszego sympozjum dotykają bardzo często spotykanych, a przez to bardzo „życiowych” problemów czworonogów trzymanych w domach i ich właścicieli. Publikacje dr Overall i dr. Hunthausena poleciłabym wszystkim posiadaczom psów, trzecią zaś osobom, które dopiero zastanawiają się nad zapewnieniem towarzystwa swojemu kotu – artykuł dr Lindell wyjaśnia bowiem, dlaczego nie jest to najlepszy pomysł. 

Niestety, w czasach kiedy wyrocznią (także w Polsce) jest „dr Google”, właściciele kotów dowiadują się często, że drugi kot sprawi, iż zwierzę pozostające na długo samo w domu przestanie czuć się samotne i nie będzie już tęsknić za ludźmi. Z kolei właściciele psów zachowujących się nieznośnie na spacerach albo próbują rozwiązać problem siłowo (kolczatką, dławikiem, obrożą elektryczną), albo zabierają się do przeciwwarunkowania w niewłaściwy sposób. Wielokrotnie spotkałam się z sytuacją, kiedy właściciel dowiaduje się gdzieś w Internecie, że należy odwracać uwagę psa od pobudzającego go bodźca, ale od razu wymaga od swego podopiecznego zbyt wiele. W efekcie uznaje taką metodę za nieskuteczną, bo przykładowy Bazyl w ogóle nie reaguje na komendy i przysmaki, kiedy np. zobaczy psa – wroga. Kluczowa jest tu zasada działania poniżej progu reakcji czynnej, o której w sieci trudno przeczytać.

Bardziej świadomi właściciele psów borykają się w naszym kraju z beztroskim podejściem innych osób do pojęcia odpowiedzialności za swoje zwierzęta i jeżeli nawet starają się wdrożyć program systematycznego odwrażliwiania i przeciwwarunkowania, to ...

Niezmieniony w tym zakresie pozostał natomiast Kodeks wykroczeń, który w art. 77 stwierdza, że: „kto nie zachowuje zwykłych lub nakazanych środków ostrożności przy trzymaniu zwierzęcia, podlega karze grzywny do 250 złotych albo karze nagany”. Co w...