Które badanie obrazowe jest najlepsze w konkretnych przypadkach? Odpowiedź na to pytanie można znaleźć w poniższym artykule.

Możliwości kierowania pacjentów hospitalizowanych i leczonych ambulatoryjnie na zaawansowane badania obrazowe są coraz większe. Obecnie wiele referencyjnych klinik weterynaryjnych oferuje pacjentom ambulatoryjnym badanie ultrasonograficzne, tomografię komputerową (CT – ang. computed tomography) i rezonans magnetyczny (MRI – ang. magnetic resonance imaging).

Kluczem do odpowiedniego skierowania pacjenta na badania obrazowe jest zrozumienie oczekiwań klienta. Zanim odeśle się zwierzę do specjalisty, należy omówić z jego właścicielem kwestię kosztów, ryzyka, korzyści, możliwości ustalenia rozpoznania oraz ograniczeń w wykonaniu zabiegów interwencyjnych, związanych z konkretnym badaniem obrazowym. Poniżej omówiono sposoby umożliwiające wybór najlepszego narzędzia diagnostycznego dla pacjenta oraz przedstawiono zaburzenia, których podejrzenie stanowi wskazanie do wykonania dalszych badań obrazowych zarówno u zwierzęcia hospitalizowanego, jak i leczonego ambulatoryjnie.

Pacjent hospitalizowany a pacjent leczony ambulatoryjnie

Z punktu widzenia lekarza wykonującego badanie obrazowe pacjent kierowany z innej lecznicy przychodzi wyłącznie na konkretne badanie. Taka sytuacja jest idealna dla właścicieli, którzy chcą, aby to lekarz kierujący zlecał dalsze badania lub prowadził leczenie ich zwierzęcia. Niemniej jednak, brak odpowiedniej relacji lekarz–właściciel–pacjent może uniemożliwić zastosowanie u zwierzęcia środków znieczulających lub wykonanie zabiegów interwencyjnych.

Jeżeli natomiast na badanie obrazowe w klinice kierowane jest zwierzę będące jej pacjentem, było już ono w niej badane i znana jest historia jego choroby. Umożliwia to przeprowadzenie bardziej szczegółowej konsultacji i ewentualne podanie leków, wykonanie zabiegów interwencyjnych oraz rozpoczęcie leczenia. Tego typu konsultacja jest jednak zwykle bardziej kosztowna.

Niektóre kliniki oferują łączony model postępowania diagnostycznego. Polega on na tym, że pacjent skierowany wyłącznie na konkretne badanie obrazowe przed jego wykonaniem jest badany przez anestezjologa, który określa, czy zwierzę może zostać uspokojone farmakologicznie lub poddane znieczuleniu ogólnemu. Takie postępowanie jest powszechne zwłaszcza w ośrodkach referencyjnych wykonujących badania CT i MRI. Skontaktowanie się z takim ośrodkiem przed wysłaniem tam pacjenta pozwala ustalić optymalną metodę obrazowania oraz omówić ewentualną konieczność przeprowadzenia badań dodatkowych lub hospitalizacji zwierzęcia.