Artykuł zawiera najnowsze informacje na temat zakażeń opakowań z płynami do infuzji i portów do wstrzyknięć oraz nowych testów w kierunku leptospirozy.

Zakażenia bakteryjne powinny martwić każdego lekarza weterynarii, szczególnie jeżeli mają podłoże jatrogenne. Niedawno opublikowane wyniki badań, pokrótce przedstawione poniżej, wykazały jedynie minimalne poziomy zakażenia opakowań płynów infuzyjnych, których zawartość wielokrotnie pobierano po ich otwarciu. Większy wzrost bakterii zaobserwowano w portach do wstrzyknięć po kilku dniach ich użytkowania. Poza tym obiecujące wydają się wyniki oceny nowego testu w kierunku leptospirozy, który jest już dostępny do użytku klinicznego.

Bakteryjna kolonizacja opakowań płynów infuzyjnych

Wielu lekarzy weterynarii po otwarciu butelki bądź torebki z płynami infuzyjnymi pozostawia je do ponownego wykorzystania, pomimo że zdają sobie sprawę z tego, iż takie działanie ma niewiele wspólnego z idealną praktyką lekarską. W niektórych przypadkach zawartość otwartych wcześniej opakowań wykorzystywana jest do podawania płynów drogą podskórną u różnych pacjentów bądź u tego samego zwierzęcia. Stosunkowo często postępuje się tak u kotów z przewlekłą chorobą nerek, których właściciele samodzielnie podają im płyny w domu.

Oczywiście, kiedy przekłuwa się opakowanie, aby pobrać z niego płyny, zawsze istnieje ryzyko zakażenia bakteryjnego. Z przeprowadzonych badań rzeczywiście wynika, że może dojść do kontaminacji flakonów przeznaczonych do wielokrotnego użytku u zwierząt. Jedno z doświadczeń wykazało, że 18% takich flakonów przeznaczonych do wielokrotnego użytku, znajdujących się w weterynaryjnej klinice uniwersyteckiej, było zakażonych bakteriami, w niektórych przypadkach ewidentnie patogennymi.¹ W badaniu tym wykonano również posiewy z butelek z solą fizjologiczną i dowiedziono, że ponad jedna trzecia z nich zawierała bakterie.

Badacze z Ohio State University określali stopień zanieczyszczenia bakteriami opakowań płynów infuzyjnych znajdujących się w gabinecie zabiegowym, gdzie przyjmowane są zwierzęta w stanach nagłych (ER – ang. emergency room), oraz na oddziale intensywnej terapii (ICU – ang. intensive care unit). W doświadczeniu przebadano litrowe torby z roztworem soli fizjologicznej (n = 90), które nakłuwano trzy razy dziennie, aby pobrać ich zawartość. W dniach 0., 2., 4., 7. i 10. wykonano posiewy próbek.² W próbkach pobranych z opakowań płynów w gabinecie ER w dniach 0. i 2. nie wykazano żadnego wzrostu bakterii. W 4. dniu badania w 1,1% próbek pobranych z opakowań płynów wykazano wzrost bakterii, a w dniach 7. i 10. odsetek ten wzrósł do 4,4%. W żadnej z próbek płynów stosowanych na ICU nie wykazano obecności bakterii.