Ocena i leczenie urazów szczęki i żuchwy mogą niekiedy sprawiać poważne trudności. Oto kilka wskazówek, które mogą pomóc w diagnostyce oraz poprawić wyniki leczenia.

„Kiedy patrzę na radiogramy jamy ustnej wykonane u pacjenta po urazie, nie wiem, co zrobić. Jestem zupełnie zdezorientowany, próbując ustalić, co jest złamane. Proszę o pomoc!” Lekarze weterynarii zajmujący się stomatologią oraz radiolodzy często słyszą podobne prośby. Lekarze pierwszego kontaktu mający do czynienia z pacjentami ze złamaną żuchwą wiedzą, że doszło do uszkodzenia, ale nie wiedzą, gdzie dokładnie znajduje się przyczyna problemu. Spróbujmy więc nieco dokładniej wyjaśnić wątpliwości pojawiające się w badaniu obrazowym.

Urazy tępe po upadkach, wypadkach komunikacyjnych, walkach z innymi zwierzętami i uderzeniach w głowę powodują uszkodzenia w jamie ustnej psów i kotów. Można je sklasyfikować jako żuchwowo-szczękowe (szczękowo-twarzowe) oraz nie-żuchwowo-szczękowe [zęby i(lub) przyzębie]. Obrazowanie jest w tym przypadku kluczem do ustalenia rozpoznania i zaplanowania leczenia. Dla początkujących zalecane jest wykonanie radiogramów czaszki, w tym projekcji grzbietowo-brzusznej, profilowej oraz prawej i lewej skośnej. Kiedy okolica urazu zostanie zidentyfikowana, do dokładnego określenia charakteru zmian często konieczne jest wykonanie radiogramów wewnątrzustnych. Bardzo pomocna jest także tomografia komputerowa.

Szczęka

Urazy kości siekaczowej, podniebiennej, jarzmowej, łzowej, czołowej i nosowej szczęki nie są u psów i kotów tak częste jak złamania żuchwy. Na szczęście większość złamań szczęki jest nieprzemieszczona i wymaga jedynie leczenia tkanek miękkich (ryc...