Jeżeli zdarzą ci się błędy w sztuce lekarskiej, warto, abyś najpierw porozmawiał ze swoim prawnikiem, a dopiero później przeprosił.

Istnieją zarówno niepotwierdzone informacje, jak i naukowe dowody przemawiające za tym, że pracownicy służby zdrowia zwykli raczej przyznawać się do błędów i zaniedbań, niż je ukrywać. Być może dlatego właśnie lekarze medycyny i lekarze weterynarii są postrzegani jako bardziej godni zaufania niż politycy czy prawnicy. Zważywszy na brak jakiegokolwiek ustawodawstwa chroniącego, wyrażenie żalu przez lekarza względem pacjenta i jego rodziny – wyjąwszy przeprosiny w sali sądowej – powoduje dwie rzeczy:

1. W sposób znaczący ogranicza liczbę pozwań do sądu za zaniedbanie obowiązków lekarskich względem lekarzy, którzy przeprosili.

2. Przyczynia się do osłabienia obrony lekarzy, którzy przeprosili, ale przeciwko którym wniesiono pozwy niezależnie od faktu przeprosin.

Każdy z nas musi podjąć decyzję, którą ścieżkę wybrać, kiedy już popełni – albo będzie mu się wydawało, że popełnił – błąd w rozpoznaniu bądź leczeniu pacjenta. Czy powinniśmy siedzieć cicho i czekać, aż rozpocznie się proces sądowy? Czy też może lepiej byłoby szczerze porozmawiać z klientem o naszych wątpliwościach względem działań lekarskich, wiedząc, że informacja ta może zostać użyta przeciwko nam?

Każda z tych dróg ma swoje plusy i minusy, a decyzja o tym, czy będziemy otwarci i ufni, czy też zamknięci i w defensywie, powinna zostać podjęta przed popełnieniem błędu. Strategię kontroli szkód należy więc ustalić, zanim jeszcze szkoda zostanie wyrządzona.

W odróżnieniu od szpitala dla ludzi, twoja klinika weterynaryjna nie zatrudnia prawników z prestiżowych uczelni, gotowych zbiec po schodach ze swojego biura piętro wyżej, aby pomóc w wyborze strategii, gdy jakiś przypadek kliniczny zanadto się skomplikuje. Będziesz musiał raczej zadecydować z wyprzedzeniem, czy wybierzesz ścieżkę przeprosin, czy też nie będziesz okazywać skruchy. A zła decyzja może cię sporo kosztować.

Korzyści z wyrażenia przeprosin

Statystyki pokazują, że jeśli lekarz spostrzeże błąd w rozpoznaniu bądź w leczeniu i przyzna się do jego popełnienia, wówczas ryzyko, że zostanie pozwany przez pacjenta lub jego rodzinę, jest dużo mniejsze. Pozostaje to również w zgodzie ze stwier...