Ropomacicze to choroba macicy występująca głównie u dorosłych suk, aczkolwiek może się rozwinąć u niesterylizowanych samic praktycznie w każdym wieku. Wywołuje często nieswoiste objawy kliniczne, przez co może zostać przeoczona do momentu, gdy będzie w bardzo zaawansowanym stadium rozwoju. Oto co trzeba wiedzieć, żeby jak najwcześniej rozpoznać ropomacicze.

Ropomacicze psów to choroba zakaźna i zapalna, rozwijająca się w macicy i dotycząca z reguły dorosłych niekastrowanych samic w czasie fazy lutealnej cyklu lub bezpośrednio po jej zakończeniu. Objawy kliniczne często są nieswoiste i różne u poszczególnych pacjentów, co wiąże się z czasem trwania choroby i zależy od tego, czy szyjka macicy jest drożna, czy nie. Wczesne podejrzenie, rozpoznanie i leczenie ropomacicza jest warunkiem niezbędnym do osiągnięcia sukcesu terapeutycznego.

Poniższy artykuł zawiera przegląd informacji o patofizjologii, predylekcjach, objawach klinicznych i rozpoznawaniu ropomacicza. W drugim artykule z tej serii zostaną omówione chirurgiczne i farmakologiczne możliwości leczenia tej choroby.

Patogeneza

Nie wiadomo dokładnie, jakie czynniki wpływają na macicę, predysponując ją do powstania ropomacicza. Pochwa nie jest jałowym narządem. W posiewach ze sklepienia pochwy u zdrowych suk izolowano wiele różnych gatunków bakterii, w tym Escherichia coli oraz bakterie z rodzajów Staphylococcus, Streptococcus, Klebsiella, Pasteurella, Pseudomonas i Proteus.^1-3 Te same bakterie izoluje się często z macic pacjentów z ropomaciczem,^4-10 co sugeruje, że źródłem zakażenia dla większości psów z ropomaciczem są bakterie przedostające się do macicy z pochwy.¹¹ W pewnym badaniu u 10 psów z ropomaciczem wykazano, że bakterie wyizolowane z macicy były zbliżone pod względem genetycznym do bakterii obecnych w przewodzie pokarmowym tych pacjentów, co sugeruje z kolei, że za zakażenie odpowiedzialne są bakterie pochodzące z organizmu psa, a nie są to zakażenia egzogenne. Uznano, że pierwotne zakażenia układu moczowego i hematogenne rozprzestrzenianie się zakażeń z ognisk położonych poza układem moczowo-płciowym stanowią rzadszą przyczynę zakażeń macicy niż wstępujące zakażenia z pochwy.^11,12

Wprowadzenie bakterii do macicy nie wydaje się jednak jedynym czynnikiem sprawczym prowadzącym do rozwoju ropomacicza. Bakterie zasiedlające pochwę mogą się przedostać do macicy w czasie fizjologicznego otwarcia szyjki (podczas okresu przedrujowego i rui właściwej), a mimo to ropomacicze nie rozwija się za każdym razem, gdy taka sytuacja ma miejsce.² Dlatego podejrzewa się, że istnieją inne czynniki w samej macicy predysponujące ją do rozwoju postępującego zakażenia.