Te szybkie i proste metody znieczulenia umożliwiają ograniczenie dawki anestetyków wziewnych w trakcie zabiegów stomatologicznych oraz zapewniają lepszy komfort pooperacyjny pacjenta.

Blokady nerwów są nieodłącznym elementem wysokiej jakości usług stomatologicznych w praktyce małych zwierząt. Tego typu postępowanie zapewnia analgezję pooperacyjną, a dodatkowo istotnie zwiększa bezpieczeństwo znieczulenia ogólnego. Blokada kanałów sodowych w błonach neuronów pozwala na obniżenie stężenia anestetyku wziewnego. Dzięki niższemu stężeniu wziewnych środków znieczulających możliwe jest zachowanie optymalnej pojemności minutowej serca, częstotliwości oddechów, ciśnienia krwi, a także utlenowania oraz perfuzji tkanek.¹ Stomatolodzy weterynaryjni często mają do czynienia z małymi pacjentami i długimi zabiegami. W takich sytuacjach bardzo istotne jest również zachowanie prawidłowej temperatury ciała i odpowiedniej perfuzji. Parametry te łatwiej utrzymać przy podaniu niższej dawki anestetyków wziewnych.

Sprzęt

Większość lecznic ma wszystkie materiały niezbędne do wykonania blokady nerwu u zwierzęcia w trakcie zabiegu stomatologicznego. U pacjentów o masie ciała do 4 kg stosuje się strzykawkę tuberkulinową z igłą 25 G, 16 mm. U pacjentów o wyższej masie wykorzystuje się strzykawki 3- lub 6-mililitrowe z igłą od 22 do 25 G, 19 mm, w zależności od wymaganej objętości leku. Mniejsza średnica ogranicza wyczucie igły w tkankach oraz utrudnia właściwe wkłucie.

Środki znieczulające

Lidokaina (2%) oraz bupiwakaina (0,5%) mogą być podawane w tej samej strzykawce. Jednoczesne zastosowanie leków jest korzystne, ponieważ lidokaina działa szybko, natomiast aktywność bupiwakainy trwa długo.² Maksymalna zalecana dawka całkowita każdego z tych leków wynosi 1 mg/kg m.c. w mieszaninie. Właściwą dawkę można ustalić, pobierając 0,2 ml 2% lidokainy oraz 0,8 ml 0,5% bupiwakainy na każde 4,5 kg masy ciała zwierzęcia.