Płytka eozynofilowa oraz wrzód eozynofilowy (łagodny) to postacie powszechnie występującego u kotów klinicznego wzorca skórnej reakcji zapalnej, określanego jako zespół ziarniniaka eozynofilowego. Ponieważ zmiany te są bardzo podatne na powstawanie nadżerek i owrzodzeń, często towarzyszą im również wtórne zakażenia bakteryjne, które z dużym prawdopodobieństwem pogarszają przebieg choroby.

Plan badania

Celem niedawno przeprowadzonych badań była weryfikacja obecności powikłań zakaźnych w przebiegu spontanicznie występujących przypadków płytki eozynofilowej i wrzodu eozynofilowego u kotów, a także ocena reakcji pacjentów na wprowadzoną antybiotykoterapię. Oceniano kliniczną przydatność tego postępowania terapeutycznego w oparciu o posiewy, antybiogramy oraz pomiary średnicy zmian przed i po podaniu antybiotyku. Wyboru antybiotyku każdorazowo dokonywano w oparciu o wyniki posiewów oraz antybiogramów, wykonywanych z materiału pobranego z reprezentatywnych zmian. Wytypowano amoksycylinę z kwasem klawulanowym ze względu na jej szeroki zakres działania przeciwbakteryjnego oraz skuteczność w stosunku do flory bakteryjnej często występującej w obrębie zmian zapalnych u kotów.