Trwałe wypadanie prącia może mieć różne przyczyny.^1,3 W przypadku priapizmu (trwałego wzwodu) dochodzi do tak silnego obrzęku żołędzi prącia, że niemożliwe jest jego odprowadzenie do napletka. U koni stan taki jest często obserwowany po podaniu acepromazyny.⁵ Stulejką (phimosis) określamy zwężenie wejścia do napletka. Może być ono wrodzone albo stanowić skutek urazu lub stanu zapalnego. Jeżeli zwężenie położone jest nieco doogonowo i dochodzi do obrzęku dalszej części napletka oraz żołędzi prącia, mamy do czynienia z tzw. załupkiem (paraphimosis).

U psów czasami obserwuje się wypadanie prącia niepowiązane ze stulejką ani z obrzękiem żołędzi prącia. W takich przypadkach zazwyczaj udaje się odprowadzić prącie do napletka. Zabieg należy wykonywać bardzo delikatnie ze względu na przesuszenie błony śluzowej i możliwość jej uszkodzenia. Szybko dochodzi jednak do ponownego wypadnięcia prącia. Etiologia takich przypadków nie została dotychczas wyjaśniona, ale podejrzewa się występowanie zaburzeń neurologicznych powodowanych wypadnięciem tarczki międzykręgowej, względnie pourazowe uszkodzenie okolicy napletka.^7,9,8,1 Jako leczenie z wyboru zaleca się amputację żołędzi prącia lub całkowitą amputację prącia z wykonaniem uretrostomii kroczowej.^6,8 Istnieją też pojedyncze doniesienia w literaturze o leczeniu za pomocą namarszczenia skóry położonej doczaszkowo od napletka, po tym zabiegu jednak stosunkowo często obserwuje się nawroty wypadania prącia.^4,7

Według własnych obserwacji właściciele psów niechętnie godzą się na zabieg amputacji prącia, dlatego w wielu przypadkach stosuje się leczenie zachowawcze polegające na częstym nawilżaniu błony śluzowej prącia. Jednak na bazie doświadczeń z namarszczaniem skóry chcielibyśmy zaproponować nową i prostą metodę chirurgiczną, zastosowaną dotychczas z powodzeniem u pięciu psów.

Opisy przypadków

Pierwszym pacjentem był 13-letni kastrowany pies rasy gończy krótkonożny. Właścicielka niedawno adoptowała psa i jej uwagę zwrócił fakt, że żołądź prącia bardzo często znajduje się poza napletkiem. W momencie adopcji poinformowano ją, że pies wiel...

Drugi pacjent był pudlem miniaturowym w wieku 7 lat, o masie ciała 4 kg, który cztery miesiące wcześniej został wykastrowany. Po zabiegu właścicielka zauważyła, że prącie stale znajduje się około 10 mm przed napletkiem. Właściciele zwrócili się o drugą opinię lekarską, podejrzewając błąd w sztuce w trakcie zabiegu kastracji, i poprosili o korekcję nieprawidłowości.

Operacja, podobnie jak w przypadku pierwszego pacjenta, polegała na wycięciu półksiężycowatego płata skóry i przesunięciu płata z napletkiem w kierunku doczaszkowym. Pod koniec zabiegu żołądź prącia była całkowicie schowana w napletku. Jednak już ...