Ocenia się, że przewlekła choroba nerek (ang. CKD – chronic kidney disease) dotyczy od 1 do 3% wszystkich kotów i od 0,5 do 1,5% wszystkich psów.¹ Uszkodzenie nefronów, do którego dochodzi w jej przebiegu, jest zazwyczaj nieodwracalne i może być postępujące (ryc. 1). Przewlekła choroba nerek stanowi jedną z głównych przyczyn zachorowalności i śmiertelności małych zwierząt, szczególnie starszych psów i kotów.

Z uwagi na to, że terapia nerkozastępcza (dializa i przeszczep) nie są powszechnie dostępne w praktyce weterynaryjnej, postępowanie w przypadku przewlekłej choroby nerek u psów i kotów koncentruje się na:

• wczesnym rozpoznawaniu choroby
• leczeniu osłaniającym nerki, które ma za zadanie spowolnić postępującą utratę czynnych nefronów.

Międzynarodowe Towarzystwo Nefrologiczne (IRIS – International Renal Interest Society)

W opisywaniu choroby nerek i upośledzenia czynności tego narządu stosowanych jest wiele różnych definicji. Niestety, przy braku standardowej terminologii, która znalazłaby zastosowanie w praktyce, niektóre z nich mogą być mylące (np. niewydolność nerek a schyłkowe stadium choroby/niewydolności nerek). Międzynarodowe Towarzystwo Nefrologiczne (IRIS, iris-kidney.com) zostało utworzone, aby poszerzyć zakres wiedzy na temat chorób nerek małych zwierząt, a przede wszystkim, aby pomóc lekarzom weterynarii w ich łatwiejszym rozpoznawaniu, rozumieniu i leczeniu.

IRIS opublikowało akceptowany na całym świecie zestaw wytycznych, określających zasady klasyfikacji i leczenia choroby nerek. Są one dostępne na stronie internetowej towarzystwa i opisują:

• poszczególne stadia przewlekłej choroby nerek
• zalecenia dotyczące leczenia choroby
• zaawansowanie poszczególnych stadiów ostrego uszkodzenia nerek (AKI – acute kidney injury).

Stadia przewlekłej choroby nerek u psów i kotów

Wytyczne IRIS opisujące poszczególne stadia przewlekłej choroby nerek zostały opracowane z myślą o tym, aby umożliwić klasyfikację stabilnej choroby u psów i kotów, a tym samym ułatwić przekazywanie informacji na temat pacjentów niezależnie od stopnia jej zaawansowania oraz wybór właściwych metod diagnostycznych i leczniczych.

Powyższe zalecenia zostały opublikowane w znanych podręcznikach, takich jak „Current Veterinary Therapy” oraz „Textbook of Veterinary Internal Medicine”, zostały również zaadaptowane przez Amerykańskie i Europejskie Weterynaryjne Stowarzyszenie Ne...