Jeżeli ząb twojego pacjenta ma szary, różowy, fioletowy lub siny kolor, nie poprzestawaj na zaleceniu właścicielom, aby obserwowali, co będzie się z nim działo. Samoistna zmiana wybarwienia zęba to znacznie więcej niż problem kosmetyczny, a związana z tym choroba często powoduje ból u pacjenta.

Wszyscy widujemy pacjentów z przebarwieniami zębów. W takich sytuacjach zawsze jest pokusa polecenia właścicielom, by po prostu „mieli oko” na zachodzące zmiany. Ponieważ jednak w przypadku takich zmian zwierzęta często odczuwają ból, sama obserwacja to za mało, jeśli dążysz do zapewnienia swoim pacjentom opieki na najwyższym poziomie.

Przyczyny powstawania przebarwień

Kiedy dopływ krwi do zęba zostaje przerwany – czasowo lub trwale – hemoglobina z krwi wynaczynionej do komory tego zęba jest rozkładana na różne pochodne. Przenikają one do kanalików zębiny, nadając tkankom twardym różowy lub fioletowy odcień. Jeżeli te same substancje ulegną dalszemu rozkładowi, ząb stanie się siny lub szary.

W pewnym badaniu przeprowadzonym u psów z tego typu zmianami ponad 92% samoistnie przebarwionych zębów okazało się martwych (to znaczy takich, gdzie cała miazga zęba lub jej część uległa martwicy).¹ Zęby często obumierają z powodu urazów, takich jak nadwichnięcia, zwichnięcia lub awulsje. Poza tym wierzchołki korzeni zębowych mogą zostać objęte anachorezą, czyli zakażeniem krwiopochodnym, co powoduje ich zamieranie.