Odwieczne pytanie – leczyć zwierzęta z dodatnim wynikiem testu w kierunku boreliozy czy nie? Oto opinia dr. Garreta Pachtingera.

Właściciele przyprowadzili do ciebie wesołego, żywiołowego pięcioletniego labradora w celu wykonania badań profilaktycznych, a ty zauważyłeś na jego szyi małego kleszcza. Usuwasz go, przeprowadzasz badanie kliniczne, podajesz szczepienia i wykonujesz szybki test w kierunku chorób odkleszczowych. Wynik jest dodatni. Pies skacze po gabinecie. Informujesz właściciela o wynikach, a on odpowiada, że u jego syna rozpoznano boreliozę. Co robisz?

Garret Pachtinger, VMD, DACVECC, mieszka w Levittown w Pensylwanii i pracuje w Veterinary Specialty and Emergency Center. W tamtym rejonie od 40 do 60% psów wykazuje dodatnie wyniki testu w kierunku boreliozy. Z tej grupy u 95% nie stwierdza się żadnych objawów klinicznych.

Co to jednak znaczy „brak objawów klinicznych”? – pyta dr Pachtinger. Czy jest to ocena lekarza weterynarii, czy właściciela zwierzęcia? A co myśli o tym sam pies? Może jest to wesoły labrador, który będzie machać ogonem nawet ze złamaną kością udową? Czy możemy naprawdę ocenić takiego pacjenta jako zdrowego?

Zwrot w klasycznej historii

Klasyczne objawy boreliozy u psów to między innymi powłóczenie kończynami lub okresowa kulawizna, podwyższona temperatura ciała i chudnięcie w ostrym przebiegu choroby. Możliwy jest również rozwój zaawansowanej nefropatii kłębuszkowej, co zazwyczaj znacząco pogarsza rokowanie. Wydaje się, że labradory i golden retrievery są podatne na uszkodzenie nerek związane z boreliozą. Objawy ze strony układu nerwowego i układu krążenia są u małych zwierząt dość rzadkie.

Jeżeli zamierzasz wykonywać badania morfologiczne i biochemiczne krwi u psów, u których podejrzewasz boreliozę, dr Pachtinger zwraca uwagę, że badania laboratoryjne nie dadzą jednoznacznych odpowiedzi, chyba że u zwierzęcia rozwinęło się już zapalenie nerek.

Pamiętaj, że kleszcz musi być przytwierdzony do zwierzęcia co najmniej przez 48 godzin, aby doszło do przeniesienia choroby. Jeżeli nie jest powiększony, prawdopodobieństwo przeniesienia choroby jest bardzo małe.

Czynnikami przemawiającymi za rozpoznaniem boreliozy są: