Dowiedz się, jak fotobiomodulacja, znana lepiej jako terapia laserowa, może pomóc wielu naszym pacjentom.

Terminologia może być nieco dezorientująca. „Zimne lasery”, „lasery terapeutyczne”, „lasery o małej mocy” – które powinniśmy wybrać? Fotobiomodulacja jest definiowana jako „inne niż cieplne oddziaływanie promieniowania monochromatycznego na obszar docelowy”. Termin ten można wyszukać na PubMed od niedawna, w tej kwestii jest więc sporo różnorodności i zamieszania. W tym artykule będziemy używać określenia „terapia fotobiomodulacyjna” (PBMT).

Rehabilitacja staje się standardem w medycynie weterynaryjnej. Wraz z rozwojem tej dziedziny i wzrostem wymagań właścicieli dotyczących troskliwej opieki oraz powrotu do prawidłowego funkcjonowania i aktywności pojawia się potrzeba zaoferowania lepszych i szybszych metod. PBMT jest ważnym, praktycznym trybikiem w machinie technik rehabilitacyjnych. Może być stosowana w szerokiej gamie przypadków, co czyni ją przydatną i opłacalną częścią praktyki. Poza nielicznymi wyjątkami pacjenci, u których możliwości wykorzystania innych metod są ograniczone ze względu na inne choroby, mogą być poddani PBMT.

Jak to działa?

Istnieje wiele dowodów na skuteczność PBMT we wspieraniu odbudowy tkanek i ograniczaniu bólu.¹ Jest to stosunkowo nowa technika rehabilitacji weterynaryjnej i potrzeba więcej badań, aby ocenić i zinterpretować jej rolę na obecnych schematach leczenia. Do tej pory jednak ustalono następujące fakty:

PBMT działa na poziomie komórkowym, gdzie aktywuje cytokiny i inne mediatory w różnych kaskadach w tkance. Chromofory oraz enzymy łańcucha oddechowego wewnątrz mitochondriów i w błonie komórkowej pochłaniają fotony. Zwiększeniu może ulec produkcja tlenu i trifosforanu adenozyny (ATP). ATP może również działać jako cząsteczka sygnałowa, poprawiając komunikację między komórkami,² a także wiązać się z receptorem komórkowym, ułatwiając wnikanie sodu i wapnia, co skutkuje kaskadami lub aktywnością międzykomórkową. Podwyższone wewnątrzkomórkowe stężenie wapnia poprawia czynność mitochondrów. ATP uważany jest też za neurotransmiter i może to wyjaśniać niektóre efekty PBMT w leczeniu bólu.³

Fotobiomodulacja może również pobudzać syntezę kolagenu⁴ i rozwój fibroblastów⁵ oraz nasilać tworzenie się nowych naczyń krwionośnych, co umożliwia naprawę uszkodzonych tkanek.⁶ Badania dodatkowe wykazały, że PBMT może prowadzić do zwiększenia wytrzymałości na rozciąganie⁷ i szybszego zamykania się ran.⁸