Do lecznicy weterynaryjnej trafił roczny jamnik miniaturowy, kastrowany samiec. Powodem wizyty było ostre osłabienie, brak łaknienia i wymioty.

Wywiad

Pacjent został skierowany na konsultację z powodu trwającego od 48 godzin posmutnienia, braku łaknienia i wymiotów. W tym czasie odnotowano też wyraźnie wzmożone pragnienie i wielomocz.

W wywiadzie uzyskano informację, że pies przebywa głównie w domu, w którym mieszka jeszcze jeden pies – yorkshire terrier, niewykazujący opisanych wyżej objawów. U psa wcześniej nie występowały żadne choroby, poddano go też wszystkim podstawowym szczepieniom (nosówka, parwowiroza, adenowirus i wirus parainfluenzy oraz pierwsza dawka szczepionki przeciwko wściekliźnie). Nie otrzymał jeszcze pierwszej dawki przypominającej szczepień.

Dotychczasowe badania i rozpoznanie

W czasie pierwszej wizyty u lekarza kierującego pacjent był osowiały. Jego masa ciała wynosiła 3 kg. U psa stwierdzono odwodnienie – oceniono je na 5-7%, oraz gorączkę (39,3°C). Wykonano badanie morfologiczne krwi i badania biochemiczne surowicy (tab. 1). Ciężar właściwy moczu przed rozpoczęciem płynoterapii wynosił 1,012.

Wstępne leczenie

Pacjentowi podano doustnie 50% roztwór glukozy i preparat NutriCal. Poddano go też ośmiogodzinnej hospitalizacji, w czasie której podano płyny dożylnie, a także maropitant, famotydynę i ampicylinę. Psa wypisano do domu z zaleceniem podawania sukralfatu i famotydyny oraz karmienia dietą lekkostrawną. Pacjent został skierowany na konsultację, gdyż ospałość i brak łaknienia utrzymywały się kolejnego dnia.

Badanie kliniczne i wstępne postępowanie diagnostyczne

W czasie pierwszego badania pacjent był spokojny i czujny, prawidłowo nawodniony. Masa ciała wynosiła 3,18 kg, ogólna kondycja ciała była dobra (5/9 w skali BCS). Temperatura ciała mierzona w odbytnicy była podwyższona (39,3°C). Odnosiło się wrażenie, że pies odczuwa bolesność przy badaniu palpacyjnym jamy brzusznej, które wykazało też wyraźne powiększenie nerek. W badaniu klinicznym nie stwierdzono innych nieprawidłowości.

Wykonano badanie morfologiczne krwi, badania biochemiczne surowicy i badanie moczu (tab. 2).

Rozpoznanie różnicowe

Na podstawie opisu zwierzęcia, informacji z wywiadu, badania klinicznego i wyników wstępnych badań krwi uznano, że przyczyną azotemii nerkowej połączonej z leukogramem zapalnym mogą być w pierwszej kolejności następujące choroby:

• leptospiroza
• zatrucie, w tym glikolem etylenowym
• bakteryjne odmiedniczkowe zapalenie nerek
• posocznica.