Czy Maks „wie, że był niegrzeczny”, bo załatwił potrzebę fizjologiczną w domu? Czy „socjalizacja” w parku dla psów wyleczy lęk Daisy? Wyjaśnij to swoim klientom, obalając niektóre powszechne przesądy.

Porozmawiajmy o fałszywych informacjach. Nie o tych dotyczących polityki, które zaśmiecają twoje media społecznościowe, ale tych związanych z zachowaniem psów i kotów. Te błędne przekonania mają wiele źródeł – fałszywych telewizyjnych „ekspertów”, rozmowy w parku dla psów, internetowe grupy dyskusyjne, a także legendy miejskie, przekazywane przez dekady. Skorygowanie tych mitów podczas rozmów z klientami (delikatnie, bez zawstydzania) może znacząco przyczynić się do wzbogacenia więzi między zwierzęciem i właścicielem. Przyjrzyjmy się temu bliżej.

Mit 1. Psy to małe wilki

Mity i przesądy otaczające psie korzenie, strukturę społeczną i komunikację są legendą – wspaniałym materiałem do filmów i dla telewizji, lecz niezbyt dobrym dla twoich pacjentów i ich właścicieli. Tak, psy pochodzą od wilka szarego, ale proces udomowienia drastycznie zmienił psią genetykę, czego rezultatem jest unikalne stworzenie, różniące się od wszystkich innych gatunków psowatych.¹

Przede wszystkim psy nie tworzą watah tak jak wilki – ekolodzy na określenie zbiorowiska psów używają słowa „grupa”, a ich więzi są znacznie luźniejsze i bardziej niestałe. Psy rzadko polują wspólnie, poza tym potrafią trawić skrobię, a to jest coś, czego wilki nie umieją. I wreszcie psy nie wychowują razem swoich młodych tak jak wilki, u których rozmnażają się samiec i samica alfa, podczas gdy reszta stada pełni role wspierające.

Tak więc „eksperci”, którzy mówią o dominacji i hierarchii w stadzie, mających leżeć u podstaw wszystkich psich zachowań, są po prostu w błędzie. Kiedy ludzie starają się ustalać swoją dominację przez działania takie jak „alpha-rolling” (przewrócenie zwierzęcia na grzbiet lub bok i przytrzymanie) albo zmuszanie psa siłą, aby się położył, nie naśladują naturalnych relacji, ale prawdopodobnie straszą psa, warunkują awersję i zwiększają ryzyko pogryzienia. Ukształtowaną relację człowiek–zwierzę można skutecznie zbudować za pomocą metod niekonfrontacyjnych, takich jak nauczenie psa mówienia „proszę” przez siadanie.

Mit 2. Psy to mali ludzie

Więź człowiek–zwierzę jest w równym stopniu zagrożona, jeżeli założymy, że zwierzęta myślą tak jak ludzie, szczególnie kiedy wierzymy, że czują się winne albo mają wyrzuty sumienia z powodu przeszłych działań. Zwierzęta nie mają skomplikowanego ję...