XIX Kongres Akademii po Dyplomie WETERYNARIA już 15-16.03.2025 r. w Warszawie! Sprawdź program kongresu >
Behawioryzm
W mgnieniu oka! Szybkie porady behawiorystyczne
JoAnna Pendergrass
Zapoznaj się z kilkoma poradami, które mogą pomóc szybko rozwiązać problemy behawioralne u małych zwierząt.
Zaburzenia behawioralne u psów i kotów, takie jak agresja lub lęk separacyjny, mogą być złożone. Na szczęście istnieją rozwiązania umożliwiające uporanie się z tymi problemami w stosunkowo krótkim czasie. E’Lise Christensen, DVM, DACVB, właścicielka dwóch lecznic weterynaryjnych, przedstawia kilka wskazówek.
Dr Christensen twierdzi, że dobrostan zwierzęcia jest zachowany, gdy zwierzę:
- jest w stanie pozostać samo
- jest przyjazne
- jest nauczone porządku
- odkrywa swoje otoczenie i wchodzi z nim w interakcje
- szybko i całkowicie dostosowuje się do zmian
- toleruje lub ignoruje fajerwerki, burze oraz inne hałasy
- wykazuje normalne zachowania związane z wokalizacją, myciem się i wylizywaniem
- dobrze znosi wizyty u lekarza weterynarii i toleruje większość zabiegów profilaktycznych bez konieczności uspokojenia farmakologicznego.
Ponieważ problemy behawioralne są zazwyczaj bardzo złożone, dr Christensen zaleca, aby lekarz pierwszego kontaktu kierował do behawiorysty weterynaryjnego wszystkich pacjentów, których leczenie budzi w nim wątpliwości. Jak mówi, trzeba być dla siebie wyrozumiałym i umieć przyznać, że dany przypadek nas przerasta. Skierowanie do specjalisty może być wskazane również wtedy, gdy rozważa się podawanie leków psychotropowych jako element leczenia zaburzeń behawioralnych. Oczywiście wizyta u behawiorysty jest możliwa tylko gdy jest on dostępny, a właściciel zaakceptuje takie rozwiązanie.
Przegląd szybkich porad behawiorystycznych
Pomimo że zaburzenia behawioralne bywają bardzo złożone, wiele zwierząt dobrze reaguje na leczenie. Przedstawione niżej rady to dość szybko działające, ogólne metody umożliwiające proaktywne rozwiązywanie problemów behawioralnych. Są one odpowiedzią na oczekiwania właścicieli i pozwalają zaspokoić swoiste gatunkowo potrzeby zwierzęcia. Oto kilka przykładów.
Unikanie bodźców źródłowych. Odizolowanie zwierzęcia od źródła problemów behawioralnych może przynieść dobre rezultaty. Dla przykładu, jeśli pies wykazuje agresję wobec nieznajomych w domu, właściciel może nauczyć psa poczucia komfortu w „strefie bezpieczeństwa”, takiej jak klatka w oddzielnym pokoju. Pies może pozostać tam, zachowując spokój, aż nieznajomi ludzie wyjdą.