Dogłębne zrozumienie definicji analgezji, bólu oraz dysforii jest konieczne, aby właściwie zaplanować postępowanie, które pozwoli osiągnąć pozytywne rezultaty u naszych weterynaryjnych pacjentów.

Zwalczanie bólu u pacjentów poddawanych znieczuleniu ogólnemu stanowi integralną część zarówno samego zabiegu, jak i okresu rekonwalescencji. Cel ten można osiągnąć przy użyciu różnych środków. Substancje z grupy opioidów oddziałujących wyłącznie na receptory mi, które uznawane są za kluczowe dla skutecznej analgezji, powodują u zwierząt szeroką gamę efektów zarówno pozytywnych, jak i negatywnych. Oprócz zmniejszania natężenia bólu, do reakcji organizmu, które uznajemy za pożądane, należą sedacja oraz uczucie euforii. Natomiast niekorzystne objawy działania tych leków mogą obejmować nudności, wymioty lub biegunkę oraz dysforię. Skutki niepożądane środków z grupy opioidów oddziałujących na receptory mi uzależnione są od dawki, a ich nasilenie można skutecznie ograniczyć poprzez stosowanie terapii multimodalnej.

Kiedy anestezjolog weterynaryjny staje przed wyzwaniem, jakim jest opanowanie skutków ubocznych podawania opioidów oddziałujących na receptory mi, zrozumienie takich pojęć jak analgezja, ból czy dysforia może pomóc w zaplanowaniu skutecznego postępowania i osiągnięciu korzystnych efektów u pacjenta.

Analgezja, ból i dysforia – definicje

Analgezja definiowana jest jako brak reakcji organizmu na bodźce bólowe lub towarzyszące uszkodzeniu ciała u przytomnego zwierzęcia. Przerwanie odbierania tego rodzaju sygnałów jest niezbędne dla osiągnięcia u pacjenta optymalnego komfortu oraz wyników rekonwalescencji.¹ Jedną z metod pozwalających na wprowadzenie zwierzęcia w stan analgezji jest właśnie zakłócenie przesyłania impulsów w obrębie jego szlaków bólowych poprzez podawanie leków z grupy opioidów.