Artykuł ten stanowi przewodnik dla lekarzy weterynarii zajmujących się praktyką ogólną, jak wykonać biopsję wątroby techniką gilotynową oraz techniką biopsji sztancowej.

Biopsja wątroby jest wskazana w przypadku licznych chorób tego narządu. Z uwagi na to, że operacja laparoskopowa znacząco zmniejsza ryzyko powikłań po zabiegu, stanowi ona doskonały sposób pozyskania próbek biopsyjnych. Oprzyrządowanie i doświadczenie niezbędne w przypadku tej metody mogą jednak ograniczać jej przydatność w praktyce ogólnej. Pacjentów, którzy wymagają biopsji wątroby, można skierować do specjalisty. Dotyczy to szczególnie pacjentów wysokiego ryzyka lub sytuacji, gdy wskazane jest przeprowadzenie tego zabiegu w sposób minimalnie inwazyjny. Znajomość technik wykonania otwartej biopsji wątroby umożliwia jednak lekarzowi weterynarii zajmującemu się praktyką ogólną podjęcie się tej operacji, jeżeli istnieje takie wskazanie.

Otwarta biopsja chirurgiczna wątroby ma wiele zalet:

• Chirurg może dokonać oceny wzrokowej stanu całej wątroby, pobrać wycinki ze zmian ogniskowych lub obszarów zainteresowania i w prosty sposób zahamować krwawienie.
• Można pobierać wycinki z kilku płatów wątroby, zwiększając tym samym prawdopodobieństwo ustalenia rozpoznania.
• Wycinki pobierane w trakcie otwartej biopsji chirurgicznej wątroby są wystarczającej wielkości, aby można było wykonać badanie histopatologiczne lub badanie na zawartość pierwiastków. Badania te są konieczne do rozpoznania niektórych jednostek chorobowych.