Podstawowym warunkiem opracowania skutecznego planu leczenia w przypadku często spotykanych alergicznych chorób skóry u kotów jest ustalenie prawidłowego rozpoznania. Specjalista w zakresie dermatologii weterynaryjnej przedstawia szczegóły diagnostyczne i terapeutyczne, które pomogą wyeliminować świąd występujący u zwierzęcia.

U większości kotów powodem świądu jest obecność pcheł. Jeżeli jednak u kota wystąpi alergiczne zapalenie skóry, to zdaniem Amelii White, DVM, MS, DACVD, z Auburn University College of Veterinary Medicine, może ono przedstawiać złożony obraz i często wymagać wdrożenia wielokierunkowego leczenia. W tym artykule dr White dzieli się swymi przemyśleniami dotyczącymi postępowania w przebiegu kilku różnych typów dermatoz alergicznych, które mogą pojawić się u kotów.

Choroby alergiczne u kotów – przyczyny prawdziwe i fałszywe

Kot, który przejawia nadmierną aktywność pielęgnacyjną, wykazuje zachowanie charakterystyczne dla kota alergika i w wielu przypadkach istotnie nim jest. Jak jednak wyjaśnia dr White, przyczyną nadmiernego wylizywania się u kotów nie zawsze jest świąd. Koty mogą wyrywać sobie włosy, reagując w ten sposób na przykład na różne powodujące dyskomfort stany chorobowe, takie jak zakażenia dróg moczowych lub zapalenie zatok okołoodbytowych.

Nadmierna aktywność pielęgnacyjna może mieć również podłoże psychogenne. W wielu sytuacjach zostaje zapoczątkowana rzeczywistą chorobą skóry (na przykład pasożytniczą), a następnie przeobraża się w nawyk, mimo że pierwotna przyczyna świądu została już usunięta. Według dr White u kota alergika uwarunkowania psychogenne rozwijają się bardzo szybko.

Koty i ich eozynofile

Większość rzeczywistych dermatoz alergicznych u kotów należy do tzw. zespołu ziarniniaka eozynofilowego (ang. eosinophilic granuloma complex, EGC), który może przejawiać się różnymi typami zmian skórnych:

• prosówkowym zapaleniem skóry – małe, wyniesione, strupiejące grudki
• płytką eozynofilową – wyniesione ponad powierzchnię, spłaszczone zgrubienie skóry z czerwonopomarańczowym obszarem centralnym i obecnością strupów
• wrzodem eozynofilowym – obustronny naciek eozynofilowy przyjmujący postać pojedynczej, wyniesionej zmiany (zmian) na brzegu górnej wargi
• ziarniniakiem eozynofilowym – liniowe zmiany występujące często na jednej lub obu kończynach miednicznych albo kopulastego kształtu zmiany obejmujące tkanki przestrzeni międzypalcowych.