BLACK CYBER WEEK! Publikacje i multimedia nawet do 80% taniej i darmowa dostawa od 350 zł! Sprawdź >
Neonatologia
Opieka neonatologiczna nad szczeniętami i kociętami z grup wysokiego ryzyka
Lauren Simermeyer
Kondycja zdrowotna nowo narodzonych szczeniąt i kociąt może ulegać gwałtownym zmianom. W poniższym artykule przedstawiamy wszystko, co lekarz weterynarii powinien wiedzieć na temat opieki nad tymi wrażliwymi zwierzętami.
Do grupy podwyższonego ryzyka zaliczane są te noworodki kocie i psie, u których obserwuje się zaawansowane odwodnienie, objawy choroby układowej albo opóźnione przyrosty masy ciała. Na występowanie tego rodzaju zaburzeń może mieć wpływ wiele różnorodnych czynników, najczęstszą przyczyną problemów jest jednak sposób prowadzenia hodowli. Ważną rolę odgrywają również zaburzenia w nabywaniu odporności biernej przez młode zwierzęta, a także choroby zakaźne.
Opieka nad zagrożonymi noworodkami wymaga znajomości prawidłowych parametrów życiowych tej grupy. Zdrowe szczenięta i kocięta zazwyczaj tworzą luźne skupisko w obrębie kojca (ryc. 1), ich błony śluzowe mają prawidłowe zabarwienie, a kiedy śpią, można zaobserwować, jak „podrygują”. Nie powinny natomiast nadmiernie wokalizować.
Zdrowe szczenię lub kocię podczas snu podryguje z regularną częstotliwością, właściwie nieustannie. Ruch ten może nawet doprowadzić do wybudzenia się zaskoczonego zwierzęcia bądź też spowodować, że zmieni ono swoje ułożenie. Z doświadczenia autorki artykułu wynika, że obserwacja tego drgania osesków stanowi najważniejszy czynnik, na podstawie którego można monitorować kondycję miotu. Znaczne ograniczenie lub zanik tego rodzaju ruchów u noworodka może stanowić sygnał, że jego stan zdrowia pogarsza się i wymaga on profesjonalnej oceny.
Środowisko życia
W pierwszym tygodniu po narodzinach organizmy szczeniąt i kociąt nie są jeszcze zdolne do efektywnej termoregulacji, zależy więc ona całkowicie od warunków panujących w ich otoczeniu. Temperatura powietrza wahająca się w granicach 24-27°C pomaga zachować ciepłotę ciała noworodka na prawidłowym poziomie 36,7-37,3°C (pomiar w odbytnicy). Utrzymanie tego parametru w fizjologicznym zakresie jest warunkiem koniecznym dla procesu trawienia mleka, w praktyce umożliwia więc młodemu zwierzęciu pobieranie pokarmu.
Noworodki zaliczane do grupy wysokiego ryzyka to zazwyczaj pojedyncze osobniki. Osłabienie całego miotu stanowi raczej rzadkie zjawisko. Zwierzęta o gorszej kondycji mają tendencję do wtulania się w ciepłe przedmioty. Zapewnienie im na przykład torebki z płynem do wlewów dożylnych podgrzanej w kuchence mikrofalowej do odpowiedniej temperatury (nie za gorącej, ale też nie za zimnej) i owiniętej w skarpetę stanowi dobry substytut rodzeństwa. Materiałowe okrycie takiego termoforu często bywa zachęcające dla noworodka, a ponieważ można je łatwo zdjąć i uprać, pozwala również łatwiej utrzymać higienę w kojcu.