Podczas znieczulenia należy monitorować ciśnienie krwi, aby dostosować schemat postępowania i opanować niedociśnienie.

Niedociśnienie to jedno z najczęstszych powikłań śródoperacyjnych obserwowanych u małych zwierząt w znieczuleniu ogólnym. Leki znieczulające w postaci iniekcyjnej i wziewnej mogą powodować różnego stopnia niedociśnienie. Może być ono wywołane licznymi czynnikami, w tym zmianą częstotliwości pracy serca, zmianą obciążenia wstępnego, obciążenia następczego, kurczliwości mięśnia sercowego i układowego oporu naczyniowego. Niedociśnienie może prowadzić do obniżenia perfuzji ważnych narządów (na przykład wątroby, nerek, serca), co prowadzi do zmniejszenia dostarczania tlenu do tkanek. Lekarze i technicy weterynaryjni pracujący z pacjentami w znieczuleniu ogólnym muszą wiedzieć, jak wykonać pomiar ciśnienia krwi, jakie czynniki prowadzą do niedociśnienia i jak radzić sobie z niedociśnieniem u tych pacjentów.

Pomiar ciśnienia krwi

Palpacyjne wyczucie tętna u znieczulonego pacjenta jest podstawową czynnością. Nie jest to jednak dobry wskaźnik prawidłowego ciśnienia krwi. Uważa się, że podczas palpacyjnej oceny tętna powinno się odczuwać różnicę między skurczem a rozkurczem. Gdy jednak stosuje się środki znieczulające, zwłaszcza te powodujące zwężenie naczyń, można odczuć obniżone ciśnienie tętna pomimo prawidłowych odczytów ciśnienia krwi. Dlatego samo palpacyjne badanie tętna nie powinno być wykorzystywane w celu określenia ciśnienia krwi pacjenta.

Istnieją trzy sposoby pomiaru ciśnienia krwi u pacjentów w znieczuleniu ogólnym.

Pomiary pośrednie i bezpośrednie

Bezpośredni pomiar ciśnienia tętniczego obejmuje umieszczenie cewnika tętniczego i ciągłe odczyty za pomocą przetwornika ciśnienia. Wenflon o odpowiednim rozmiarze wprowadza się do tętnicy, na przykład tętnicy grzbietowej stopy. Kaniulacja tętnicy może wymagać pewnych umiejętności, ponieważ błona środkowa w tętnicach zawiera komórki mięśni gładkich i tkankę elastyczną, grubszą niż w żyłach. Po prawidłowym umieszczeniu cewnika w tętnicy pomiar ten jest łatwiejszy do wykonania, niż mogłoby się wydawać (ryc. 1-3).