Badania takie jak tomografia komputerowa i rezonans magnetyczny są coraz częściej wykonywane, ponieważ stają się bardziej dostępne i mniej kosztowne. Ich dokładność diagnostyczna w porównaniu z klasyczną radiografią jest większa, dzięki czemu leczenie niektórych powszechnych chorób u małych zwierząt jest bardziej skuteczne.

W medycynie weterynaryjnej radiografia od dawna jest podstawową metodą obrazowania. Chociaż tomografia komputerowa (CT) i rezonans magnetyczny (MRI) są od dziesięcioleci stosowane w dużych specjalistycznych klinikach, malejący koszt sprzętu sprawił, że ostatnio są one coraz powszechniej dostępne w mniejszych ośrodkach. Ponadto ulepszona technologia przy zmniejszonej potrzebie ochrony przed promieniowaniem umożliwiła pojawienie się również mobilnych praktyk CT. Mimo że radiografia zawsze będzie wykorzystywana w weterynarii, zwiększony dostęp do zaawansowanych metod obrazowania pozwala na dokładniejszą diagnostykę i przez to bardziej skuteczne leczenie. Te zaawansowane techniki ułatwiają rozpoznawanie wielu chorób, w szczególności na terenie głowy, mózgu, kręgosłupa, układu naczyniowego i układu mięśniowo-szkieletowego.

Głowa

Kompaktowa budowa i superimpozycja sprawiają, że tomografia komputerowa jest idealną metodą do obrazowania głowy. Jedną z najczęstszych dolegliwości obserwowanych u pacjentów geriatrycznych w miejscu pracy autora jest przewlekły wypływ z nosa. W tym przypadku radiogramy czaszki dostarczają ograniczoną ilość istotnych informacji umożliwiających rozpoznanie. Poza tym są technicznie trudne do wykonania i wymagają głębokiej sedacji lub znieczulenia ogólnego, ponieważ obrazy muszą być precyzyjnie wykonane w odpowiedniej projekcji. Mimo że radiogramy mogą wykazać zwiększone lub zmniejszone wysycenie struktur w jamie nosowej, a także miejscową osteolizę, często nie są wystarczająco czułe, co prowadzi do przeoczenia mało zaawansowanych objawów radiologicznych choroby. Rozpoznanie za pomocą radiografii takich istotnych zaburzeń jak liza kości sitowej, polipy nosogardzieli lub ciała obce w jamie nosowej może być trudne. Tomografia komputerowa jest nie tylko przydatna do oceny jamy nosowej u tych pacjentów, ale także dostarcza dodatkowe informacje o stanie regionalnych węzłów chłonnych (ryc. 1 i 2). W takich przypadkach najlepiej jest zastosować tomografię komputerową jako uzupełnienie rinoskopii z pobraniem próbek biopsyjnych, przy czym oba badania są wykonywane podczas tego samego znieczulenia.