Personel lecznicy weterynaryjnej musi być przygotowany na szybkie przeprowadzenie triażu i ocenę pacjentów z zaburzeniami oddychania.

Wszystkim zdarzyło się słyszeć wołanie z poczekalni o natychmiastową pomoc dla „ziejącego” kota albo rozmawiać przez telefon z przerażonym właścicielem buldoga francuskiego, który nie mógł przestać świszczeć po aportowaniu piłki w upalny dzień. Sprawna opieka nad pacjentami z dusznością ma kluczowe znaczenie dla wyników leczenia. Przygotowanie, triaż, ocena stanu zwierzęcia i opracowanie planu leczenia w oparciu o objawy kliniczne pozwalają zwiększyć szanse na to, że pacjent będzie mógł bezpiecznie opuścić szpital.

Przygotowanie, triaż i wstępna ocena pacjenta

Po uzyskaniu informacji, że do lecznicy wchodzi pacjent z zaburzeniami oddechowymi, powinno się w ciągu minuty być przygotowanym na jego przyjęcie. Zanim pacjent wejdzie do gabinetu, trzeba mieć przygotowane wyposażenie potrzebne do uzyskania dostępu dożylnego, narzędzia pozwalające na ocenę i zapewnienie drożności dróg oddechowych (tj. laryngoskop i rurki intubacyjne odpowiednich rozmiarów) oraz gotowy plan prowadzenia tlenoterapii.

Do czynności, które powinny zostać niezwłocznie podjęte, zalicza się:

• ocenę drożności dróg oddechowych i założenie rurki intubacyjnej, jeżeli jest to konieczne
• przeprowadzenie wstępnej oceny stanu pacjenta poprzez zmierzenie temperatury ciała, częstotliwości oddechów i pracy serca, ocenę wysiłku oddechowego, uzyskanie wyjściowych parametrów pulsoksymetrii (jeśli pacjent na to pozwoli), określenie zabarwienia błon śluzowych, czasu włośniczkowego, stopnia przytomności i pozycji ciała¹
• rozpoczęcie tlenoterapii
• uzyskanie dostępu dożylnego
• rozpoczęcie zabiegów chłodzących (w zależności od temperatury ciała pacjenta)
• podanie środka uspokajającego/przeciwlękowego
• zebranie szczegółowego wywiadu medycznego.

Dokładny wywiad medyczny potrafi znacząco zmienić plan leczenia. Zadając właścicielowi odpowiednie pytania, możemy bardzo pomóc sobie w uzyskaniu bardziej kompletnego obrazu klinicznego:

• Czy objawy oddechowe pojawiły się nagle, czy też stan zwierzęcia pogarszał się od pewnego czasu?
• Czy zwierzę dostawało leki codziennie, raz w tygodniu lub co miesiąc?
• Czy u zwierzęcia występują inne, rozpoznane wcześniej choroby lub zaburzenia?
• Czy takie objawy występowały w przeszłości?
• Czy w ostatnim czasie pacjent był poddany znieczuleniu ogólnemu albo sedacji?
• Czy istnieje możliwość, że doszło do zatrucia lub urazu?
• Czy w ostatnim czasie zwierzę zaginęło?
• Czy zwierzę często szybko męczy się po wysiłku lub w upalne dni?