XIX Kongres Akademii po Dyplomie WETERYNARIA już 15-16.03.2025 r. w Warszawie! Sprawdź program kongresu >
Stany nagłe
Jak poprawić skuteczność leczenia pacjentów z dusznością
Jordan Sanchez
Personel lecznicy weterynaryjnej musi być przygotowany na szybkie przeprowadzenie triażu i ocenę pacjentów z zaburzeniami oddychania.
Wszystkim zdarzyło się słyszeć wołanie z poczekalni o natychmiastową pomoc dla „ziejącego” kota albo rozmawiać przez telefon z przerażonym właścicielem buldoga francuskiego, który nie mógł przestać świszczeć po aportowaniu piłki w upalny dzień. Sprawna opieka nad pacjentami z dusznością ma kluczowe znaczenie dla wyników leczenia. Przygotowanie, triaż, ocena stanu zwierzęcia i opracowanie planu leczenia w oparciu o objawy kliniczne pozwalają zwiększyć szanse na to, że pacjent będzie mógł bezpiecznie opuścić szpital.
Przygotowanie, triaż i wstępna ocena pacjenta
Po uzyskaniu informacji, że do lecznicy wchodzi pacjent z zaburzeniami oddechowymi, powinno się w ciągu minuty być przygotowanym na jego przyjęcie. Zanim pacjent wejdzie do gabinetu, trzeba mieć przygotowane wyposażenie potrzebne do uzyskania dostępu dożylnego, narzędzia pozwalające na ocenę i zapewnienie drożności dróg oddechowych (tj. laryngoskop i rurki intubacyjne odpowiednich rozmiarów) oraz gotowy plan prowadzenia tlenoterapii.
Do czynności, które powinny zostać niezwłocznie podjęte, zalicza się:
- ocenę drożności dróg oddechowych i założenie rurki intubacyjnej, jeżeli jest to konieczne
- przeprowadzenie wstępnej oceny stanu pacjenta poprzez zmierzenie temperatury ciała, częstotliwości oddechów i pracy serca, ocenę wysiłku oddechowego, uzyskanie wyjściowych parametrów pulsoksymetrii (jeśli pacjent na to pozwoli), określenie zabarwienia błon śluzowych, czasu włośniczkowego, stopnia przytomności i pozycji ciała1
- rozpoczęcie tlenoterapii
- uzyskanie dostępu dożylnego
- rozpoczęcie zabiegów chłodzących (w zależności od temperatury ciała pacjenta)
- podanie środka uspokajającego/przeciwlękowego
- zebranie szczegółowego wywiadu medycznego.
Dokładny wywiad medyczny potrafi znacząco zmienić plan leczenia. Zadając właścicielowi odpowiednie pytania, możemy bardzo pomóc sobie w uzyskaniu bardziej kompletnego obrazu klinicznego:
- Czy objawy oddechowe pojawiły się nagle, czy też stan zwierzęcia pogarszał się od pewnego czasu?
- Czy zwierzę dostawało leki codziennie, raz w tygodniu lub co miesiąc?
- Czy u zwierzęcia występują inne, rozpoznane wcześniej choroby lub zaburzenia?
- Czy takie objawy występowały w przeszłości?
- Czy w ostatnim czasie pacjent był poddany znieczuleniu ogólnemu albo sedacji?
- Czy istnieje możliwość, że doszło do zatrucia lub urazu?
- Czy w ostatnim czasie zwierzę zaginęło?
- Czy zwierzę często szybko męczy się po wysiłku lub w upalne dni?