XIX Kongres Akademii po Dyplomie WETERYNARIA już 15-16.03.2025 r. w Warszawie! Sprawdź program kongresu >
Artykuł wiodący
Żywienie w przewlekłej chorobie nerek i w ostrym uszkodzeniu nerek
April E. Blong
Postępowanie dietetyczne jest ważnym, ale niekiedy pomijanym aspektem postępowania u psów i kotów z przewlekłą chorobą nerek lub ostrym uszkodzeniem nerek.
W ciągu ostatnich trzech dekad zwrócono uwagę na różnice między przewlekłą chorobą nerek (PChN) a ostrym uszkodzeniem nerek (AKI, acute kidney injury). Stany te różnią się nie tylko przebiegiem, procesami patologicznymi zachodzącymi w narządzie, postępowaniem diagnostycznym i terapeutycznym, ale także wymaganiami żywieniowymi. Ten artykuł koncentruje się na postępowaniu żywieniowym u pacjentów weterynaryjnych w obu wymienionych procesach chorobowych (tab. 1).
PChN jest dobrze znaną jednostką chorobową w medycynie weterynaryjnej. Strategie żywieniowe spowalniające rozwój choroby są stosowane od prawie wieku. Międzynarodowe Towarzystwo Nefrologiczne (International Renal Interest Society – IRIS) szacuje, że PChN występuje u 0,5-1% psów i 1-3% kotów. Częstość występowania wzrasta wraz z wiekiem.1 Przy odpowiednim postępowaniu, w tym modyfikacji diety, zwierzęta z PChN mogą żyć latami z podwyższonym stężeniem kreatyniny w surowicy.2
Zarówno w medycynie człowieka, jak i w weterynarii wszelkie zmiany patologiczne związane z ostrym uszkodzeniem nerek stanowią przedmiot coraz większego zainteresowania. Wytyczne IRIS definiują AKI jako jednostkę charakteryzującą się wzrostem stężenia kreatyniny w surowicy zaledwie o 0,3 mg/dl, nawet jeśli wartości te nadal mieszczą się w zakresie referencyjnym.3 Chociaż rzeczywista częstotliwość występowania AKI pozostaje nieznana, obecnie uznaje się, że ostre uszkodzenie nerek jest prawdopodobnie niedodiagnozowane. Niezależnie od tego, czy zostanie rozpoznane, znacząco wpływa na śmiertelność.4
Postępowanie dietetyczne u pacjentów z przewlekłą chorobą nerek
Skuteczne strategie żywieniowe dla pacjentów z PChN obejmują ograniczenie spożycia białka i fosforu, umiarkowane ograniczenie soli i dostarczanie kwasów tłuszczowych omega-3. Na rynku dostępne są dodatki żywieniowe mające na celu poprawę wyników leczenia pacjentów z PChN, niewiele jest jednak klinicznych dowodów potwierdzających ich skuteczność.
Białko
Na jakość życia pacjentów z PChN istotny wpływ ma występowanie mocznicy. Mocznica pojawia się wtórnie do gromadzenia się produktów przemiany materii związanych z katabolizmem białek i prowadzi do zaburzeń klinicznych i metabolicznych.5 U ludzi ist...
Fosfor
Kolejnym elementem postępowania żywieniowego u pacjentów z PChN jest ograniczenie zawartości fosforu w karmie. Zmniejszenie spożycia tego pierwiastka pomaga złagodzić hiperfosfatemię i wtórną nadczynność przytarczyc oraz spowalnia rozwój PChN,5 ac...