W przypadku pacjentów z wysoką temperaturą ciała potrzebne mogą być: czas, dokładnie przeprowadzony wywiad, badanie kliniczne i często szerokie, ale ukierunkowane badania diagnostyczne.

Gdy u pacjenta występuje gorączka nieznanego pochodzenia (ang. FUO, fever of unknown origin), proces ustalania rozpoznania może być frustrujący zarówno dla właściciela, jak i dla lekarza. Aby ułatwić lekarzom weterynarii postępowanie diagnostyczne, Stuart Walton, BVSc, MANZCVS, DACVIM, clinical assistant professor na University of Florida, omówił podczas tegorocznej konferencji Fetch dvm 360^® w Charlotte w Karolinie Północnej praktyczne podejście do rozpoznawania przyczyn gorączki nieznanego pochodzenia.

Przyczyny gorączki nieznanego pochodzenia

Dr Walton zwrócił uwagę słuchaczy na fakt częstego nadużywania terminu „gorączka nieznanego pochodzenia” w praktyce. Nie powinno się stosować tego określenia w przypadku jednorazowego stwierdzenia wysokiej temperatury ciała. Prawdziwa gorączka nieznanego pochodzenia jest podwyższoną temperaturą ciała utrzymującą się przez tygodnie lub miesiące. W tym okresie temperatura ciała może narastać i ulegać obniżeniu. Dr Walton stwierdził, że ważne jest, by w czasie szukania przyczyny pamiętać o tym, że gorączka to objaw kliniczny i jest „rzadko stwierdzanym objawem często spotykanej choroby”.

Najczęściej występujące przyczyny są różne w zależności od gatunku oraz wieku i obejmują:

• choroby zakaźne
• choroby na tle immunologicznym
• niezakaźne choroby zapalne
• nowotwory
• reakcje na leki
• gorączkę idiopatyczną.