BLACK CYBER WEEK! Publikacje i multimedia nawet do 80% taniej i darmowa dostawa od 350 zł! Sprawdź >
Ortopedia
Rozważania na temat choroby zwyrodnieniowej stawów u pacjentów w każdym wieku
Heidi Lobprise
Problemy z poruszaniem się występujące u młodych psów mogą być związane z chorobami, które zazwyczaj spotyka się u osobników starszych.
Gdy widzimy starszego psa z obniżoną sprawnością ruchową, zwykle nasuwa nam się na myśl choroba zwyrodnieniowa stawów (osteoarthritis, OA). Łączenie tej choroby wyłącznie z tym etapem życia może jednak być mylące. Choć widać wyraźnie, że częstotliwość występowania i znaczenie OA wzrastają wraz z wiekiem psów, w rzeczywistości w większości przypadków jest to choroba wtórna do problemów ortopedycznych, które najprawdopodobniej pojawiły się, gdy pacjent był młodszy.
Wiele rozwojowych chorób ortopedycznych, w tym dysplazja stawów biodrowych i łokciowych, osteochondroza, zwichnięcie rzepki i martwica głowy kości udowej, ma swój początek u młodych psów. Do listy można dodać także urazy, takie jak uszkodzenie więzadła krzyżowego doczaszkowego, przy czym kluczowe jest wdrożenie odpowiedniego leczenia od samego momentu powstania uszkodzenia.
Znaczenie ma również wielkość zwierzęcia. Do dysplazji predysponowane są nie tylko większe psy i duże rasy, ogromną rolę w OA odgrywa też otyłość. Oczywiście wielkość i dodatkowa masa mogą sprawić, że na osłabione stawy działa nadmierne obciążenie, ale to prozapalne właściwości tkanki tłuszczowej przyczyniają się do powstania ogólnoustrojowego przewlekłego stanu zapalnego, co nasila przewlekły ból i przyspiesza starzenie. Dlatego tak istotne jest utrzymanie idealnej masy ciała.
Każdy lekarz weterynarii ma prawdopodobnie odpowiednią wiedzę na temat skutków bólu przewlekłego i nieadaptacyjnego, plastyczności i sensytyzacji ośrodkowej oraz zamkniętego koła komponentów i markerów stanu zapalnego. Początkowe objawy mogą być subtelne, więc wstępnej oceny sposobu poruszania się i postawy może dokonać odpowiednio przygotowany właściciel, a następnie kontynuuje się ją w gabinecie poprzez analizę chodu, zdjęcia RTG oraz badanie palpacyjne. Czasami może być trudno dokładnie zlokalizować źródło bólu. Pomocne bywa użycie takiego sprzętu jak urządzenie termowizyjne, a nawet bezprzewodowy monitor dokonujący oceny bólu ostrego i przewlekłego poprzez bezpośredni pomiar biosygnałów bólowych (PainTrace).
Leczenie farmakologiczne
Choć podstawą w leczeniu OA wciąż są niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), postępowanie z tą chorobą polega na odpowiednim zarządzaniu bólem, a nie tylko na jego uśmierzaniu. Zastosowanie wielokierunkowego podejścia może umożliwić dołączenie i...