XIX Kongres Akademii po Dyplomie WETERYNARIA już 15-16.03.2025 r. w Warszawie! Sprawdź program kongresu >
Kardiologia
Przydatność badania holterowskiego u zwierząt towarzyszących
Radu Andrei Baisan
Badanie holterowskie to narzędzie diagnostyczne służące ocenie aktywności elektrycznej serca w długim czasie, opracowane w 1957 roku przez dr. Normana J. Holtera.1 Od tamtego czasu powstało wiele systemów i programów do wykonywania tego badania, które obecnie dają możliwość precyzyjnego wykrywania zaburzeń rytmu serca i automatycznego obliczania takich parametrów jak częstotliwość pracy serca oraz liczba prawidłowych i nieprawidłowych zespołów komorowych, a nawet analizowania zmienności rytmu pracy serca. W medycynie weterynaryjnej pierwsze doniesienia o zastosowaniu analizy holterowskiej u psów pojawiły się pod koniec lat siedemdziesiątych i na początku osiemdziesiątych XX wieku.2,3 Obecnie wiele ośrodków zajmujących się kardiologią weterynaryjną oferuje usługę badania holterowskiego u zwierząt towarzyszących, w szczególności psów.
Wyposażenie
Pierwsze aparaty do badania holterowskiego były wielkości walizki i zapisywały dane na taśmie za pośrednictwem elektrod umieszczonych na klatce piersiowej pacjenta. Elektrody te tworzyły dziesięć odprowadzeń, w tym sześć przedsercowych.1 Obecnie większość aparatów holterowskich wykorzystuje jedno do trzech odprowadzeń za pośrednictwem układu ortogonalnych elektrod dwubiegunowych zawierającego trzy, pięć lub siedem elektrod rozmieszczanych na ścianie klatki piersiowej.4 Postęp technologiczny z czasem doprowadził do zmniejszenia rozmiarów współczesnych aparatów holterowskich wyposażonych w jedną lub trzy elektrody do wielkości porównywalnej czasami z kluczykami samochodowymi. Są one też wyposażone w wytrzymałą baterię (ryc. 1a). Takie nowoczesne urządzenia rejestrują zapis w formie elektronicznej i przesyłają dane do specjalnego programu komputerowego umożliwiającego wyświetlenie i dokładną analizę zapisu. Standardowy czas zapisu badania holterowskiego w medycynie weterynaryjnej wynosi 24 godziny, pomimo że niektóre urządzenia określonego typu z odpowiednią baterią i liczbą odprowadzeń są zdolne do rejestrowania dłuższego zapisu. Niektóre aparaty dają też możliwość oznaczenia epizodu objawowego w czasie jego wystąpienia (na przykład podczas epizodu omdlenia można nacisnąć guzik na urządzeniu, co powoduje dodanie znacznika na zapisie z badania), w medycynie weterynaryjnej preferuje się jednak korzystanie z dzienniczka aktywności prowadzonego przez właściciela.
Sygnał elektryczny aktywności serca można zapisać za pośrednictwem różnego rodzaju samoprzylepnych elektrod przyklejanych do skóry zwierzęcia. Należy jednak dokładnie ogolić i oczyścić skórę pacjenta, aby elektrody mocno przylegały do ciała. Co wi...