Neurologia
Chodzenie po okręgu i zaburzenia świadomości – postępowanie diagnostyczne na podstawie opisu przypadku
Simon R. Platt
Chodzenie po okręgu i zaburzenia świadomości lub zachowania często mogą występować razem i dotyczyć zarówno kotów, jak i psów. Tempo rozwijania się objawów klinicznych, ich nasilanie się lub poprawa bez leczenia oraz charakterystyka pacjenta mogą pomóc w ustaleniu, jaką etiologię należy rozważyć i jak praktycznie podejść do danego przypadku. W tym przeglądzie posłużymy się przypadkiem klinicznym do zilustrowania najważniejszych elementów, które trzeba wziąć pod uwagę w podobnych przypadkach w twojej lecznicy.
Opis przypadku
Do kliniki przyprowadzono psa, 5-miesięczną niesterylizowaną samicę rasy yorkshire terrier. Przyczyną było posmutnienie, które postępowało od dwóch miesięcy. Pies został nabyty od hodowcy w wieku 12 tygodni. Otrzymał już trzy serie szczepień przeciwko nosówce, wirusowemu zapaleniu wątroby, parainfluenzie i parwowirozie oraz roczne szczepienie przeciwko wściekliźnie w wieku 16 tygodni. Pacjentka nie miała problemów zdrowotnych, nie otrzymywała żadnych leków poza środkami profilaktycznymi przeciwko nicieniom płucnym i pchłom/kleszczom oraz spożywała komercyjną karmę dla psów ras małych. Nie miała dostępu do toksyn.
Badanie neurologiczne
Szczenię było bardzo osowiałe, do tego stopnia, że prawie wykazywało otępienie. Pod wpływem wystarczająco silnej stymulacji pacjentka była w stanie samodzielnie chodzić, ale poruszała się po okręgu, a w pozycji leżącej na boku świadomie wiosłowała wszystkimi kończynami. Napięcie mięśniowe w kończynach uznano za prawidłowe. Wynik badania reakcji postawy był nieprawidłowy ze względu na opóźnione reakcje podskakiwania zaobserwowane we wszystkich czterech kończynach. Odruchy rdzeniowe były prawidłowe. Odruchy z nerwów czaszkowych były prawidłowe poza obustronnym brakiem odruchu grożenia i subiektywnie zmniejszonym odruchem przełykania. Nie zauważono dowodów na obecność bólu albo dyskomfortu podczas omacywania kręgosłupa lub badania zakresu ruchu odcinka szyjnego.
Pytania, które powinniśmy sobie zadać na temat tej pacjentki:
- Jaka jest prawdopodobna lokalizacja zmiany?
- Jakie najważniejsze procesy chorobowe należy rozważyć?
- Jakie testy można przeprowadzić, aby pomóc w ustaleniu rozpoznania?
Lokalizacja zmiany
Silnie zmieniona świadomość psa od razu wskazuje, że zmiana dotyczy przodomózgowia (kresomózgowie i wzgórze, przodomózgowie) lub funkcjonalnych części pnia mózgu (śródmózgowie, most i rdzeń przedłużony). W przypadku tej pacjentki znaczne otępienie z równym prawdopodobieństwem może być związane z przodomózgowiem, jak i z pniem mózgu.

