Pomimo powszechnego dostępu do nowoczesnych metod diagnostycznych, wiele starszych typów badań może być wciąż skutecznie wykorzystywanych do pozyskiwania cennych informacji pomocnych w rozpoznawaniu, monitorowaniu i leczeniu różnych chorób. Choć większość z nich jest łatwych do wykonania, niektóre wymagają odpowiedniego przeszkolenia w zakresie ich przeprowadzania oraz interpretacji wyników. Koszty tych testów są różne, większość z nich jest jednak stosunkowo niedroga. Te metody diagnostyczne są niewątpliwie praktyczne i użyteczne.

Wraz z postępem i rozwojem medycyny weterynaryjnej wciąż pojawiają się nowe metody diagnostyczne, a te starsze ewoluują. Choć nowoczesne testy mogą być źródłem cennych informacji, często mają bardzo wąski zakres zastosowania przy wysokich kosztach wykonania. W miarę wzrostu dostępności najnowszych metod diagnostycznych wiele starszych, praktycznych i niedrogich rozwiązań może zostać pominiętych. Wykonywanie i interpretowanie tych badań należy do kluczowych umiejętności. Mogą one dostarczać kompleksowych informacji potrzebnych w diagnostyce, monitorowaniu oraz leczeniu chorób. W artykule tym przedstawiono koszty (patrz ramka „Jak rozumieć oznaczenia obrazujące koszt badań”), wskazania, metody wykonania i interpretację kilku praktycznych i ekonomicznych testów diagnostycznych.

Rozmaz krwi

Rozmazy krwi stanowią istotny element pełnej morfologii krwi. Mimo że są niedrogie, ich przygotowanie, analiza i interpretacja wyników wymagają specjalistycznego przeszkolenia (patrz ramka „Wskazówki, jak wykonać idealny rozmaz krwi”, ryc. 1). Dobrze przygotowany rozmaz krwi jest kluczowy do:

• weryfikacji i ustalenia dokładnego obrazu oraz liczby krwinek
• oceny nieprawidłowości morfologicznych (na przykład erytrocytów, leukocytów)
• identyfikacji pasożytów krwi, komórek nowotworowych i wtrętów komórkowych.

Koszt: $

Potrzebne materiały: Szkiełka mikroskopowe, zestaw barwników Diff-Quik (rodzaj barwienia typu Romanowsky’ego), mikroskop z obiektywami od 4× do 100×, olejek imersyjny.

Metodyka i interpretacja: Ocena rozmazów krwi wymaga usystematyzowanego podejścia. Aby ocenić jakość rozmazu, zaleca się wykonanie wstępnego przeglądu przy niskim powiększeniu, a następnie oszacowanie zagęszczenia erytrocytów i leukocytów (obiektyw 10× do 20×). Szkiełka ocenia się również pod kątem formowania się rulonów i/lub aglutynacji. Przy tym samym powiększeniu ocenia się brzegi rozmazu w poszukiwaniu zlepów płytek krwi, mikrofilarii lub jakichkolwiek dużych, nieprawidłowych komórek (na przykład komórek blastycznych, komórek tucznych, makrofagów).