XX Kongres Akademii po Dyplomie Weterynaria Kraków już 20-21 września! | Sprawdź program >
29/08/2018
Lek ten zalecany jest do stosowania w przypadkach nieskuteczności glikokortykosteroidów. Dawka wynosi od 0,1 do 0,2 mg/kg m.c. raz dziennie, a następnie (po uzyskaniu poprawy) co drugi dzień (4). Leczenie zwykle prowadzone jest przez 4-8 tygodni. Chlorambucyl może powodować działania niepożądane, takie jak wymioty, biegunka, utrata apetytu, ale również zahamowanie czynności szpiku kostnego. Lek jest też hepatotoksyczny (3). Z powodu możliwych efektów ubocznych zaleca się co dwa tygodnie badać kota hematologicznie. Jeśli po 3-4 miesiącach nie wystąpią objawy uboczne, częstotliwość badań kontrolnych można ograniczyć i wykonywać je co trzy miesiące.
Interferon omega był skuteczny w pewnych przypadkach zespołu. Podawany jest podskórnie w dawce 2,5 miliona jednostek jeden lub dwa razy dziennie (4).
Gdy zespół eozynofilowy ma podłoże alergiczne, poprawę mogą przynieść kwasy tłuszczowe. Wadą metody jest długi czas oczekiwania na efekty, wynoszący około sześciu tygodni. Z tego powodu kwasy tłuszczowe przydatne są raczej do zapobiegania nawrotom niż do leczenia w okresie wystąpienia objawów. Można je połączyć z glikokortykosteroidami, a następnie po ich odstawieniu stosować jako terapię podtrzymującą, co w nielicznych przypadkach może być wystarczające (7).
Sole złota mogą być podawane w dawce 1 mg/kg m.c. domięśniowo w odstępach tygodniowych (11). Leczenie trwa od 6 do 12 tygodni. Następnie można zmniejszyć częstotliwość podawania i stosować lek co 2 lub 4 tygodnie. Sole złota mogą powodować poważne skutki uboczne, takie jak kłębuszkowe zapalenie nerek, zahamowanie czynności szpiku kostnego, trombocytopenia. Z tego powodu nie należy stosować ich jako środka pierwszego rzutu.
Jest to dość stara metoda leczenia omawianego zespołu. Stosuje się m.in. octan megestrolu (8). Lek ten może powodować liczne skutki uboczne, takie jak cukrzyca, zahamowanie czynności nadnerczy, przerost gruczołu sutkowego, ropomacicze, dlatego powinien być ostatnim wyborem w przypadku nieskuteczności metod opisanych wcześniej.
