03/12/2024
Wydaje się, że spośród wielu metod leczenia pseudokaletki maziowej okolicy łokciowej jedynym skutecznym rozwiązaniem jest jej usunięcie chirurgiczne. Pomimo istniejącego ryzyka wystąpienia powikłań w postaci rozejścia się brzegów rany, metoda ta daje największy odsetek wyleczeń (1). W badaniach przeprowadzonych dla British Small Animal Veterinary Association (BSAVA) i opublikowanych w 2020 roku wykazano, że spośród 19 psów z deformacjami przy wyrostku łokciowym (łącznie 21) pełne wyleczenie uzyskano tylko u tych zwierząt, u których leczeniem z wyboru była operacja (9). U pozostałych 12 pacjentów założono dren, doszło u nich jednak do wznowy, a u jednego do owrzodzenia skóry pokrywającej wyrostek łokciowy. Nawracające deformacje i owrzodzenia były następnie leczone poprzez usunięcie chirurgiczne oraz plastykę skóry z wykorzystaniem płatów osiowych. Pomimo długiego czasu rekonwalescencji nie odnotowano dalszych powikłań, autorzy podkreślają jednak znaczną wyższość chirurgicznego opracowania pseudokaletki nad drenażem (1).
Z dużą krytyką spotyka się również steroidoterapia miejscowa. Wynika to z faktu, że nie została sprecyzowana dawka, która miałaby spowodować wyleczenie pseudokaletki. W praktyce często podawane są dawki „na oko”, które doprowadzają do silniej immunosupresji w miejscu deformacji, co skutkuje zwiększonym ryzykiem wznowy oraz zakażenia i formowania się ropnia (4, 5).
Podsumowując, pseudokaletka maziowa u psów dużych ras jest częstą chorobą, wymagającą kompleksowego podejścia, które powinno uwzględnić aspekty prewencyjne i interwencyjne, aby zapewnić skuteczne leczenie i komfort życia zwierzęcia. Usunięcie chirurgiczne uznawane jest za najlepszą metodę leczenia pseudokaletki i jest zalecane w sytuacji gdy pozostałe metody zawiodły. Dużą korzyścią płynącą z zabiegu jest krótki okres rekonwalescencji.
Ryc. 1, 2b, 3-11 – B. Degórska, ryc. 2a – K. Jasińska
