Temat numeru: kardiologia
Ubytek przegrody międzyprzedsionkowej typu otworu pierwotnego u kota – częściowy kanał przedsionkowo-komorowy
prof. dr hab. Urszula Pasławska1
Kacper Nowak2
Michał Płóciennik2
dr hab. Agnieszka Noszczyk-Nowak prof. UPWr1
dr n. med. Robert Pasławski3
dr hab. Marcin Nowak prof. UPWr4
lek. wet. Izabela Janus4
Wrodzone wady serca rozpoznawane są według różnych autorów u 8-11,8% kotów z zaburzeniami układu sercowo-naczyniowego. Spośród tych zaburzeń jako najczęściej występujące wymienia się ubytek przegrody międzykomorowej i dysplazję zastawki trójdzielnej (odpowiednio 50% i 11% diagnozowanych wad wrodzonych serca u kotów). W dalszej kolejności notowano zwężenie pnia płucnego (10%), ubytek przegrody międzyprzedsionkowej (10%), zwężenie aorty (9%), dysplazję zastawki mitralnej (9%), tetralogię Fallota (5%), przetrwały przewód tętniczy (3%) i kanał przedsionkowo-komorowy (2%). W odniesieniu do całości badanej populacji kotów wady wrodzone serca występowały u 0,2% osobników (1, 2).
SUMMARY
Ostium primum atrial septal defect in a cat: partial atrio-ventricular canal
The article describes the case of a 7-month-old British Shorthair Cat diagnosed with a rare congenital heart defect: an ostium primum atrial septal defect combined with atrioventricular dysplasia. This combination of defects formed a partial atrio-ventricular canal according to Edwards’ classification. Additionally the cat showed pulmonary hypoplasia presenting as multiple foci of atelectasis. Due to the worsening condition of the animal (progressing dyspnoea and apathy) and a poor prognosis, the decision was made to euthanize the cat.
Key words: atrial septal defect, cat, partial atrio-ventricular canal
Ubytek przegrody międzyprzedsionkowej (ASD – atrial septal defect) jest powszechną wadą wrodzoną u ludzi, natomiast u psów i kotów występuje zdecydowanie rzadziej. W Polsce wadę tę spotyka się u kotów tak rzadko, że nie określono ani częstości jej występowania, ani predyspozycji rasowej.
Opis przypadku
Do konsultacji kardiologicznej został skierowany kot brytyjski krótkowłosy, samiec w wieku siedmiu miesięcy, z podejrzeniem wady wrodzonej serca (ryc. 1). W badaniu klinicznym stwierdzono nietypową jak na tę rasę smukłą budowę ciała, osłabienie, szmer skurczowy słyszalny po obu stronach klatki piersiowej – głośniejszy po stronie lewej (5/6), cichszy po stronie prawej (4/6). Wykonano przeglądowe zdjęcia rentgenowskie klatki piersiowej w dwóch projekcjach (ryc. 2a i b), w których wykazano znaczne powiększenie serca.
Jako kolejną procedurę diagnostyczną przeprowadzono badanie echokardiograficzne, które ujawniło duży ubytek w przegrodzie międzyprzedsionkowej typu otworu pierwotnego (ryc. 3). Widoczny był również wąski pień aorty na granicy hipoplazji (ryc. 4). ...
Wiek pacjenta i stopień zaawansowania zmian wskazywały bez wątpliwości na ich wrodzony charakter. Niedługo po postawieniu diagnozy właściciele kota zdecydowali się na przeprowadzenie eutanazji ze względu na pogarszający się stan zwierzęcia.
