WPD
ZALOGUJ
WPD
Prenumeruj
Odnów Subskrypcję
Prenumeruj
Czasopisma
Magazyn Weterynaryjny Weterynaria po Dyplomie
Praktyka
Kliniczna
Anestezjologia Behawioryzm Chirurgia Choroby wewnętrzne Choroby zakaźne Dermatologia Diagnostyka laboratoryjna Diagnostyka obrazowa Endokrynologia Farmakologia i toksykologia Gastroenterologia Geriatria Hematologia Kardiologia Laryngologia Nefrologia i Urologia Neurologia Okulistyka Onkologia Ortopedia Parazytologia Rehabilitacja Rozród Stany nagłe Stomatologia Żywienie
Gatunki
Konie Koty Psy
Wydarzenia
Kongres Webinaria
Filmy
Sklep
Koszyk
0
ZALOGUJ
Zarejestruj
Zaloguj
Zarejestruj

Farmakologia i toksykologia Psy

Apomorfina oraz 3-procentowy roztwór nadtlenku wodoru – która substancja jest lepsza do wywołania wymiotów?

14/03/2018

Artykuł ukazał się
Weterynaria po Dyplomie
2015
02

W skrócie

Apomorfina oraz 3-procentowy roztwór nadtlenku wodoru – która substancja jest lepsza do wywołania wymiotów?

Cel badania

Nie ma dostępnych danych na temat skuteczności oraz działań niepożądanych substancji stosowanych w wywoływaniu wymiotów u psów. W związku z tym badacze ocenili u 147 psów skuteczność apomorfiny oraz 3-procentowego roztworu nadtlenku wodoru w wywoływaniu wymiotów po spożyciu substancji toksycznej oraz działania niepożądane związane z takim leczeniem.

Źródłem informacji były historie choroby pacjentów, zgromadzone w bazie danych amerykańskiego Centrum Kontroli Zatruć u Zwierząt (ASPCA) w okresie od stycznia 2008 roku do kwietnia 2009 roku. Osoby korzystające z porad telefonicznych zostały poinstruowane, aby do wywołania wymiotów (gdy istniało do tego wskazanie) zastosować apomorfinę lub 3-procentowy roztwór nadtlenku wodoru. Apomorfina miała być stosowana w dawce 0,03 mg/kg m.c. dożylnie. Alternatywnym sposobem było rozpuszczenie rozkruszonej tabletki w wodzie lub roztworze soli fizjologicznej i zakroplenie do worka spojówkowego. Po wystąpieniu wymiotów właściciele mieli przepłukać worek spojówkowy wodą albo roztworem soli fizjologicznej. Dawkowanie 3-procentowego roztworu nadtlenku wodoru wynosiło 2,2 ml/kg m.c. doustnie, maksymalnie 45 ml. Jeśli nie doszło do wymiotów, dawkę można było podać ponownie po 10-15 minutach. Jeżeli w ciągu ostatnich dwóch godzin pies nie spożył żadnego posiłku, zalecano podanie małych ilości pokarmu przed wywołaniem wymiotów.

Wyniki

Nadtlenek wodoru został podany 84 psom, a apomorfina 63. Wymioty udało się wywołać u około 92% pacjentów, niezależnie od zastosowanej substancji lub jej dawki. Droga podania apomorfiny nie miała znaczącego wpływu na skuteczność leczenia i wystąpienie działań niepożądanych. Czas od podania substancji do wystąpienia wymiotów był podobny w obydwu grupach – 14,5 minuty w przypadku nadtlenku wodoru oraz 18,6 minuty w przypadku apomorfiny. Czas trwania osiągniętego efektu był dłuższy w grupie, której podano nadtlenek wodoru (42 vs. 27 minut), nie było to jednak statystycznie istotne. Spożyte szkodliwe substancje zostały zwrócone w 48% oraz 52% przypadków (odpowiednio dla nadtlenku wodoru oraz apomorfiny). Częstość występowania działań niepożądanych była niska (14%). Obejmowały one głównie mdłości i posmutnienie. Zaobserwowano również związek pomiędzy częstotliwością podawania środka wywołującego wymioty a częstotliwością występowania działań niepożądanych.

O czym warto pamiętać

Badacze krótko omówili inne środki do wywoływania wymiotów, niezalecane ze względu na możliwość wystąpienia działań niepożądanych – chlorek sodu (zatrucie solą), syrop z wymiotnicy (kardiotoksyczność) oraz ksylazynę (upośledzenie czynności ośrodkowego układu nerwowego, spadek ciśnienia). Proszek z nasion gorczycy i płyn do mycia naczyń nie są zalecane ze względu na brak skuteczności, trudności w ich podaniu oraz możliwość wystąpienia poważnych powikłań.

Autorzy przypomnieli również, że właściciele mogą nie konsultować z lekarzem weterynarii podania substancji wywołującej wymioty. Może to prowadzić do podania nieodpowiedniej dawki, podejmowania wielokrotnych i nieraz szkodliwych prób wywołania wymiotów, wywoływania wymiotów u pacjenta, który spożył substancję o działaniu przeciwwymiotnym albo taką, przy której wywołanie wymiotów jest przeciwwskazane (substancje żrące, substancje stymulujące ośrodkowy układ nerwowy, węglowodory lub produkty destylacji ropy naftowej).

Zarówno jednak apomorfina, jak i 3-procentowy roztwór nadtlenku wodoru – jeśli są podawane pod nadzorem lekarza weterynarii – zapewniają podobną skuteczność w wywołaniu wymiotów. Porównywalne jest też ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, które opisywane są jako łagodne i samoistnie ustępujące.

Veterinary Medicine • Vol 108, No 3, March 2013, p. 99


Opracowanie:
Jennifer L. Garcia, DVM, DACVIM
Houston, Texas

Na podstawie:
Khan SA, McLean MK, Slater M, et al. Effectiveness and adverse effects of the use of apomorphine and 3% hydrogen peroxide solution to induce emesis in dogs. J Am Vet Med Assoc 2012;241(9):1179-1184.

NAJPOPULARNIEJSZE
Onkologia
Rak przejściowokomórkowy (TCC), czyli złośliwy nowotwór pęcherza moczowego
Nowa formuła Kongresu ApD Weterynaria – dwa razy więcej wiedzy!
Anestezjologia
Postawmy na rozsądek podczas planowania znieczulenia regionalnego
POLECANE ARTYKUŁY
Farmakologia i toksykologia
Opioidowa farmakoterapia bólu okołooperacyjnego u psów i kotów
Onkologia
Ośmioletnia suka z nawrotowym krwiomoczem
Hematologia
Zależne od rasy zmiany w obrazie krwi u psów i kotów. Cz. II
Onkologia
Dziesięć najczęstszych nowotworów u psów w Polsce
Chirurgia
Rany u małych zwierząt. Cz. III. Czemu rana się nie goi
Dermatologia
Toczniowe zniekształcenie pazurów u psów jako rzadka forma tocznia – rozpoznawanie i leczenie
Parazytologia
Motyliczka mięśniowa – możliwości rozpoznawania nowego zagrożenia
Kardiologia
Pies z nietolerancją wysiłkową i posmutnieniem. Rozwiązanie zagadki
NEWSLETTER
OBSERWUJ NAS NA
NASZE PUBLIKACJE
  • Magazyn Weterynaryjny
  • Zamów prenumeratę
  • Czytaj on-line
  • Weterynaria po Dyplomie
  • Zamów prenumeratę
  • Czytaj on-line
  • Dodatek Online
  • Filmy


AKADEMIA PO DYPLOMIE WETERYNARIA
  • Termin i miejsce
  • Program
  • Koszty uczestnictwa
  • Rejestracja online


POMOC
  • Kontakt
  • Polityka prywatnosci
  • Zadaj pytanie
  • Logowanie i rejestracja
  • Regulamin
  • Metody płatności
  • Regulamin publikowania prac
  • Filmy Pomoc


KONTAKT

Medical Tribune Polska Sp. z o.o.
ul. Grzybowska 87
00-844 Warszawa
NIP: 521-008-60-45


801 044 415
+48 (22) 444 24 44
kontakt@magwet.pl
Nr konta: 13 1600 1068 0003 0102 0949 9001

Kontakt w sprawie reklam: magwet-reklama@medical-tribune.pl

Anuluj