Wiadomo, że leptospiroza może być jak kameleon. Oto artykuł przeglądowy, który podpowie, kiedy podejrzewać tę chorobę i w jaki sposób ją leczyć.

Spośród wszystkich zwierząt towarzyszących zakażenie bakteriami Leptospira w Stanach Zjednoczonych najczęściej występuje u psów. Wywoływana przez nie choroba może przebiegać w postaci od łagodnej do ciężkiej. Wykazano, że zwiększone ryzyko zakażenia dotyczy niekastrowanych psów pracujących, chorują jednak psy każdej rasy i płci, niezależnie od wieku. Zakażeniu mogą ulec nawet psy przebywające przede wszystkim w domu. Rezerwuarem niektórych serowarów bakterii są bowiem zwierzęta dziko żyjące, a nasilające się zjawisko zajmowania przez człowieka ich naturalnego środowiska zwiększa również prawdopodobieństwo ich kontaktu ze zwierzętami domowymi.

Bakterie mogą przedostawać się do organizmu poprzez rany zadane przez zakażone zwierzęta. U psów w większości przypadków wrotami zakażenia są jednak błony śluzowe lub otarcia naskórka, mające kontakt z glebą, pożywieniem, wodą albo innym materiałem skażonym przez mocz zwierząt domowych bądź dziko żyjących, chorych na leptospirozę.

Objawy kliniczne

Objawy kliniczne leptospirozy mogą być od łagodnych do silnie wyrażonych. Choroba może przebiegać z nieswoistymi objawami, takimi jak gorączka lub posmutnienie, objawy związane z rozwojem ostrej niewydolności nerek albo wątroby powinny jednak zwiększyć podejrzenie jej występowania. Ostrej niewydolności nerek towarzyszy często wielomocz i nadmierne pragnienie (PU/PD) lub skąpomocz/bezmocz, objawy ze strony układu pokarmowego oraz ból w obrębie jamy brzusznej. PU/PD można zaobserwować także u pacjentów bez niewydolności nerek, jako konsekwencję nabytej postaci nerkowej moczówki prostej. Do często występujących objawów niewydolności wątroby zalicza się zaburzenia żołądkowo-jelitowe, żółtaczkę oraz bilirubinurię.

Przy podejrzeniu leptospirozy warto pamiętać o wykonaniu badania okulistycznego, ponieważ u niektórych pacjentów z tą chorobą obserwuje się zapalenie spojówek oraz błony naczyniowej oka. Może też występować niechęć do ruchu wynikająca z bólu mięśni. W przebiegu leptospirozy może również dojść do zapalenia naczyń, co skutkuje powstawaniem obrzęków obwodowych części ciała, przesiękania do jam ciała oraz zaburzeń krzepliwości objawiających się wybroczynami, krwawieniem do przewodu pokarmowego lub dróg moczowych, krwiopluciem i krwawieniem z nosa. W niektórych przypadkach obserwuje się zwiększenie liczby oddechów i duszność, wynikające z krwawienia do płuc lub będące konsekwencją zespołu ostrej niewydolności oddechowej.